حقوقی که دیر شد و وزیری که زود رفت!

همان طور که در جریان هستید تأخیر در پرداخت حقوق معلمان آن قدر به درازا کشید که وزیر مربوط کوتاه آمد و از نشستن روی صندلی وزارتخانه استعفا داد. در این باره ذکر چند نکته ضروری است:

نکته اول؛ اینکه معلمان بر خلاف برخی مدیران که حقوق نجومی می‌گیرند، یک حقوق میکروسکوپی دریافت می‌کنند و بنابراین این یکی دو ماه تأخیر در پرداخت این یک ذره حقوق ارزش آن را ندارد که مسئولی آن هم در حد و اندازه یک وزیر بخواهد استعفا دهد و همین که چند روز پیش، رئیس دفتر وزیر آموزش و پرورش برکنار شد، در ازای دیر شدن این یک ذره حقوق کافی بود.

نکته دوم؛ اینکه مگر همین معلمان نبودند که موضوع انشایشان این بود: علم بهتر است یا ثروت؟ آن وقت اگر کسی در همان انشا برخلاف جو حاکم کلاس این طور می‌نوشت که مطمئنا پول بهتر است، قطعا نمره کمتری نصیبش می‌شد و این یعنی خود معلمان هم به پول و ثروت علاقه‌ای ندارند؛ بنابراین ما حتی به وزیر جدید پیشنهاد می‌کنیم که حقوق آن‌ها به جای اینکه ماهانه و دوازده بار در سال واریز شود کلا سالی دو بار و فقط هم مصادف با امتحانات پایان ترم اول و پایان ترم دوم پرداخت شود.

نکته سوم؛ اینکه بعضی‌ها هم مدعی بودند علت این بی برنامگی‌ها در پرداخت حقوق‌ها به خاطر این است که برخی مدیران به کار گماشته شده در وزارت آموزش و پرورش تا قبل از این در هیچ کدام از زیرمجموعه‌های وزارت آموزش و پرورش حضور نداشته اند. این ادعا هم کاملا مردود است، چون بر همگان واضح و مبرهن است که تمام معاونان وزیر حداقل دوازده سال حضور در زیرمجموعه‌های آموزش و پرورش را داشته اند، یعنی از کلاس اول ابتدایی تا سال آخر دبیرستان.