۳ ویژه برنامه در پنج شب پایانی ماه صفر در حرم مطهر رضوی برگزار می‌شود یک کاسه نبات زعفرانی به یاد «شهید مصطفی چمران» هم‌زمان با سالروز پایان یافتن محاصره پاوه | نور خورشید پس از گرگ‌ومیش پاوه عوامل هلاکت مردم در گفتار اخلاقی امام حسن مجتبی (ع) مظلومیت و غربت امام حسن (ع) در گفت‌وگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین فرحزاد | جلوه کرامت در نهایت غربت درخواست اختصاص اعتبار ویژه از وزیر کشور برای ستاد خدمات زائر در دهه پایانی صفر برپایی بیش از ۷۰۰ موکب برای دهه پایانی صفر در خراسان رضوی | ۵۷۵ موکب در مشهد فعال می‌شوند مشهد میزبان بزرگ‌ترین اجتماع مذهبی ایرانیان در دهه پایانی ماه صفر | تشرف بیش از ۷ میلیون زائر به حرم مطهر امام رضا(ع) + فیلم هزار کاروان پیاده در مسیر مشهدالرضا (ع) برنامه‌ریزی برای خدمات‌رسانی به زائران دهه آخر ماه صفر در خراسان رضوی استقرار ۱۵۰ موکب مردمی در ۵ محور اصلی اطراف حرم امام‌رضا(ع) طی دهه آخر صفر ۱۴۰۴ راز ماندگاری حال خوش عبادت راهکارهای عملی افزایش حضور قلب در نماز | چگونه در نماز حضور قلب داشته باشیم؟ از فلکه آب تا «الرمادیه ۲» | ناگفته‌های مترجم مشهدی صلیب سرخ در اردوگاه اسرای ایرانی آغاز فعالیت حوزه علمیه خراسان رضوی در دهه پایانی ماه صفر ۱۴۰۴ مشهد؛ میزبان همایش «هوش مصنوعی و اعتاب مقدسه» برپایی بزرگ‌ترین موکب آستان قدس رضوی برای خدمت به زائران امام رضا (ع) در دهه پایانی ماه صفر ۱۴۰۴ اجرای برنامه فرهنگی در میدان شهدا و چهارراه دانش مشهد در دهه آخر صفر ۱۴۰۴ تاریخ شهادت امام حسن مجتبی (ع) هفتم یا ۲۸ ماه صفر است؟
سرخط خبرها

مردی که برکت زمین است

  • کد خبر: ۱۶۷۱۱۱
  • ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۲:۵۵
مردی که برکت زمین است
هرکسی یک حالی داشت، یکی گریه می‌کرد، یکی می‌خندید و یکی داشت با ذوقی وصف ناشدنی به کسی که آن طرف خط تلفن بود، حال و هوای حرم را گزارش می‌داد.

سال‌ها پیش داشتم از دانشگاه بر می‌گشتم خانه، داخل اتوبوس خط‌۱۲ بودم که از حرم هم می‌گذرد. از پشت صدای چند تا خانم می‌آمد که داشتند حرف می‌زدند. یکی‌شان می‌گفت: «چند سالی است که روز میلاد آقا می‌روم از بازار گل فتح‌آباد هشت شاخه گل رز می‌خرم، بعد می‌آیم حرم و می‌اندازمشان بالای ضریح آقا.»

یکی دیگرشان می‌گفت: «چندسالی است، شب میلاد آقا می‌روم، برای کودکان سرطانی کادو می‌خرم، بعد می‌برم بیمارستان. می‌گویم که بگویید از حرم آورده‌اند.» هر کدامشان یک جوری تولد آقا امام رضا (ع) را جشن می‌گرفتند. اصلا همه روز‌های مشهد یک طرف، روز میلاد امام رضا (ع) یک طرف.

من خودم عادت دارم شب میلاد بروم صحن انقلاب، غرق در ریسه‌های رنگارنگ و لامپ‌ها شوم. از همه جای حرم نور می‌بارد. چند سال قبل که شب میلاد حرم بودم، بعد از اینکه نقارخانه کارش تمام شد، زائران همه‌شان با هم دست زدند، از همه جای صحن انقلاب صدای دست زدن می‌آمد.

هرکسی یک حالی داشت، یکی گریه می‌کرد، یکی می‌خندید و یکی داشت با ذوقی وصف ناشدنی به کسی که آن طرف خط تلفن بود، حال و هوای حرم را گزارش می‌داد، اما همه خوشحال بودند. حرم و آدم‌هایی که در شب و روز میلاد آقا به حرم می‌آیند، حال و هوایشان با همیشه فرق دارد. یکی از بستگان ما خانه‌شان قم است. او هر سال دو بار به مشهد می‌آید، یکی روز میلاد و یکی شب شهادت آقا.

از این نذر‌ها زیاد است، یک خانواده‌ای را می‌شناسم که ده‌ها سال است که صبح روز میلاد آقا امام رضا (ع) مراسمی دارند و به آن‌هایی که آمده‌اند، صبحانه مفصلی می‌دهند. خیلی‌های دیگر هم نذر دارند، صبح میلاد با پای پیاده می‌روند حرم.

زیاد تفاوتی ندارد که شما در شب و روز میلاد چه نذری دارید یا با چه نیتی به پابوس می‌روید، مهم این است که میلاد مردی را جشن می‌گیرید که امام مهربانی‌هاست که با آمدنش به زمین برکت داده است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->