نیما محبی (دستیار کارگردان و برنامه‌ریز و مدیر تولید تئاتر) که در هند به سر می‌برد، می‌گوید وی و بسیاری از ایرانیان در هند مانده‌اند و برای بازگشت به کشور به دلیل ویروس کرونا دچار مشکلات بسیاری هستند.
به گزارش شهرآرانیوز؛ نیما محبی (دستیار و برنامه‌ریز تئاتر) که هم اکنون در هند به سر می‌برد، در گفتگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به اینکه ویروس کرونا محدودیت‌هایی را برای پرواز‌ها در جهان بوجود آورده است، گفت: با کنسل شدن پرواز ایران از بمبئی به تهران هیچگونه اطلاع‌رسانی توسط ایرلاین فروشنده بلیط از طریق پیامک، تماس یا ایمیل مبنی بر کنسل شدن یا جایگزینی زمان دیگر یا حتی نامشخص بودن زمان بعدی پرواز انجام نشده است.
وی افزود باتوجه به تلاش مسئولان برای برقراری پرواز توسط ایرلاین ماهان از شهر دهلی و انجام پرواز‌هایی از این شهر به تهران، رسیدن مسافرانی که در جنوب هند هستند به دلیل طولانی بودن مسافت زمینی و محدودیت‌های تعیین شده توسط دولت هند برای منع پرواز‌های داخلی و مسافرت‌های زمینی، کاملا غیرممکن است.
وی با اشاره به اینکه صدها ایرانی هم اکنون در شهر‌های مختلف هند همچون بمبیی و گوا حضور دارند، گفت: برای مثال فاصله گوا تا دهلی ۲۰۰۰ کیلومتر و معادل ۳۵ ساعت بدون توقف با ماشین سواری و ۷۰ ساعت با اتوبوس است و برای رسیدن به پرواز دهلی باید مبلغ هنگفتی پردخت کرد و نامه تردد داشت که حتی با این وضعیت بازهم به خاطر منع ورود سواری با پلاک یک شهر به شهر دیگر، امری ناممکن است.
محبی افزود: فرودگاه‌های دیگر هند در بمبئی (با ۵۹۰ کیلومتر فاصله معادل ۱۱ ساعت بدون توقف)، بنگلور (با ۵۶۲ کیلومتر فاصله معادل ۱۰:۳۰ ساعت بدون توقف)، پونا (با ۴۴۱ کیلومتر فاصله معادل ۸:۳۰ ساعت بدون توقف) هستند که با وجود محدودیت‌های ذکر شده، احتمال بیشتری برای پرواز به ایران دارند، اما بازهم منوط به ارسال یا معرفی ماشین و یا شرکت مسافربری داخلی مورد تایید نهاد مربوطه (مانند وزارت امور خارجه) و صدور مجوز‌های کامل برای عبور از مرز‌های داخلی و رسیدن به فرودگاه شهر موردنظر است در غیر این صورت تردد امکان ندارد و پلیس از حرکت خودروهای یک شهر به شهر دیگر جلوگیری می‌کند.
وی با اشاره به اینکه هم‌اکنون تهیه مواد غذایی و نیاز‌هایی اولیه غذایی برای اهالی هند نیز مشکل است چه برسید به مسافران دیگر کشور‌ها گفت: مشکلات فعلی سکونت در هند اعم از کمبود مواد غذایی، عدم انتقال پول به خاطر تحریم‌ها و بسته بودن صرافی‌ها و سختگیری‌ها و برخورد فیزیکی پلیس برای کنترل خروج مردم از منزل و... همگی زنگ خطر و نشانه‌هایی است از شروع بحران سنگین احتمالی در شبه قاره هند و لازم است شرایط انتقال ایرانیان به کشور یا انتقال آن‌ها به مکانی امن و تحت نظارت مستقیم مسئولان ایرانی مربوطه به سرعت پیگیری و صورت پذیرد.
محبی افزود: حتی تا شش روز گذشته تهیه مواد غذایی غیرممکن بود و فقط از روزگذشته در چند مغازه با گرفتن سفارش و شماره تلفن مواد غذایی مورد نیاز را به قیمت گرانی آماده می‌کنند و فقط مواد غذایی همچون نودل و برنج وجود دارد و برای خرید برخی اقلام همچون سبزیجات باید در صف ایستاد و آن‌ها را از فروشندگان غیرمجاز تهیه کرد.
محبی با اشاره به اینکه دولت هند به شدت از همه‌گیر شدن این بیماری در این کشور ترس دارد، گفت: با این جمعیتی که هند دارد، اگر این بیماری در این کشور شیوع پیدا کند، ما شاهد یک فاجعه انسانی خواهیم بود و ترس از این فاجعه، دولت هند را بسیار هراسان کرده است و ما شاهد هستیم که پلیس با شدیدترین نوع با کسانی که در خیابان هستند، برخورد می‌کند و آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد.
وی افزود: دلیل دیگری که باعث هراس ایرانیان در هند شده پایین بودن سطح بهداشت و امکانات پزشکی در این کشور است و اگر کسی به این بیماری در هند مبتلا بشود، شانس زنده ماندنش بسیار کم است.
محببی افزود: باتوجه به آمار اولیه ۱۲۵ نفر در جنوب هند اعم از دانشجو و توریست ایرانی (گوا: ۱۶ نفر، کارناتاکا: ۴۳ نفر، ماهاراشترا: ۲۰ نفر، آندراپرداش: ۳۱ نفر و ایالت‌های دیگر: ۱۵ نفر)، انتقال و محافظت از این تعداد ممکن است کاری آسان نباشد، ولی دور از ذهن و نشدنی همچون رسیدن به دهلی نیست.
وی ادامه داد: امیدوارم با تلاش مضاعف مسئولان و نهاد‌های مرتبط هرچه زودتر به همراه دیگر ایرانیان به کشور خود بازگشته و یا شرایط بهتری برای عبور از این جریان قبل از رسیدن به بحران سنگین و خارج شدن از کنترل برایمان فراهم شود.
منبع: ایلنا
وی افزود باتوجه به تلاش مسئولان برای برقراری پرواز توسط ایرلاین ماهان از شهر دهلی و انجام پرواز‌هایی از این شهر به تهران، رسیدن مسافرانی که در جنوب هند هستند به دلیل طولانی بودن مسافت زمینی و محدودیت‌های تعیین شده توسط دولت هند برای منع پرواز‌های داخلی و مسافرت‌های زمینی، کاملا غیرممکن است.
وی با اشاره به اینکه صدها ایرانی هم اکنون در شهر‌های مختلف هند همچون بمبیی و گوا حضور دارند، گفت: برای مثال فاصله گوا تا دهلی ۲۰۰۰ کیلومتر و معادل ۳۵ ساعت بدون توقف با ماشین سواری و ۷۰ ساعت با اتوبوس است و برای رسیدن به پرواز دهلی باید مبلغ هنگفتی پردخت کرد و نامه تردد داشت که حتی با این وضعیت بازهم به خاطر منع ورود سواری با پلاک یک شهر به شهر دیگر، امری ناممکن است.
محبی افزود: فرودگاه‌های دیگر هند در بمبئی (با ۵۹۰ کیلومتر فاصله معادل ۱۱ ساعت بدون توقف)، بنگلور (با ۵۶۲ کیلومتر فاصله معادل ۱۰:۳۰ ساعت بدون توقف)، پونا (با ۴۴۱ کیلومتر فاصله معادل ۸:۳۰ ساعت بدون توقف) هستند که با وجود محدودیت‌های ذکر شده، احتمال بیشتری برای پرواز به ایران دارند، اما بازهم منوط به ارسال یا معرفی ماشین و یا شرکت مسافربری داخلی مورد تایید نهاد مربوطه (مانند وزارت امور خارجه) و صدور مجوز‌های کامل برای عبور از مرز‌های داخلی و رسیدن به فرودگاه شهر موردنظر است در غیر این صورت تردد امکان ندارد و پلیس از حرکت خودروهای یک شهر به شهر دیگر جلوگیری می‌کند.
وی با اشاره به اینکه هم‌اکنون تهیه مواد غذایی و نیاز‌هایی اولیه غذایی برای اهالی هند نیز مشکل است چه برسید به مسافران دیگر کشور‌ها گفت: مشکلات فعلی سکونت در هند اعم از کمبود مواد غذایی، عدم انتقال پول به خاطر تحریم‌ها و بسته بودن صرافی‌ها و سختگیری‌ها و برخورد فیزیکی پلیس برای کنترل خروج مردم از منزل و... همگی زنگ خطر و نشانه‌هایی است از شروع بحران سنگین احتمالی در شبه قاره هند و لازم است شرایط انتقال ایرانیان به کشور یا انتقال آن‌ها به مکانی امن و تحت نظارت مستقیم مسئولان ایرانی مربوطه به سرعت پیگیری و صورت پذیرد.
محبی افزود: حتی تا شش روز گذشته تهیه مواد غذایی غیرممکن بود و فقط از روزگذشته در چند مغازه با گرفتن سفارش و شماره تلفن مواد غذایی مورد نیاز را به قیمت گرانی آماده می‌کنند و فقط مواد غذایی همچون نودل و برنج وجود دارد و برای خرید برخی اقلام همچون سبزیجات باید در صف ایستاد و آن‌ها را از فروشندگان غیرمجاز تهیه کرد.
محبی با اشاره به اینکه دولت هند به شدت از همه‌گیر شدن این بیماری در این کشور ترس دارد، گفت: با این جمعیتی که هند دارد، اگر این بیماری در این کشور شیوع پیدا کند، ما شاهد یک فاجعه انسانی خواهیم بود و ترس از این فاجعه، دولت هند را بسیار هراسان کرده است و ما شاهد هستیم که پلیس با شدیدترین نوع با کسانی که در خیابان هستند، برخورد می‌کند و آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد.
وی افزود: دلیل دیگری که باعث هراس ایرانیان در هند شده پایین بودن سطح بهداشت و امکانات پزشکی در این کشور است و اگر کسی به این بیماری در هند مبتلا بشود، شانس زنده ماندنش بسیار کم است.
محببی افزود: باتوجه به آمار اولیه ۱۲۵ نفر در جنوب هند اعم از دانشجو و توریست ایرانی (گوا: ۱۶ نفر، کارناتاکا: ۴۳ نفر، ماهاراشترا: ۲۰ نفر، آندراپرداش: ۳۱ نفر و ایالت‌های دیگر: ۱۵ نفر)، انتقال و محافظت از این تعداد ممکن است کاری آسان نباشد، ولی دور از ذهن و نشدنی همچون رسیدن به دهلی نیست.
وی ادامه داد: امیدوارم با تلاش مضاعف مسئولان و نهاد‌های مرتبط هرچه زودتر به همراه دیگر ایرانیان به کشور خود بازگشته و یا شرایط بهتری برای عبور از این جریان قبل از رسیدن به بحران سنگین و خارج شدن از کنترل برایمان فراهم شود.
منبع: ایلنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
