تردیدها درباره بازمانده عصر دایناسورها در خراسان

علی صمدی جوان/شهرآرانیوز؛ دکتر فرید جواهرزاده دراین‌باره گفت: باتوجه‌به بررسی به عمل آمده از سوی متخصصان وکارشناسان مربوط و بررسی تصاویر منتشرشده در رسانه‌های مختلف درباره خبر مشاهده گونه آبزی خرچنگ نعل اسبی، به نظر می‌رسد موجود یاد شده نوعی میگو به نام میگوی بچه وزغی (tadpoles shrimp) با نام علمی Triops است که کپسول تخمش صد‌ها سال قادر به ماندن در خاک خشک است و با تشکیل آبگیر‌های فصلی باز می‌شود. نزدیک‌ترین گونه به گونه‌های موجود امروزی صدوهشتاد میلیون سال پیش می‌زیسته است.

وی ادامه داد: خرچنگ نعل اسبی متعلق به رده‌ای جداگانه است و ۴ گونه دارد که فقط در اقیانوس‌های مناطق گرمسیری یافت می‌شوند و در ایران گزارش نشده است.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران خاطرنشان کرد: اکنون خرچنگ نعل اسبى تنها در سواحل آمریکا و ژاپن وجود دارد و گونه‌اى اقیانوسى و دریایی است و در آب‌هاى ایران وجود ندارد، چه برسد به نواحی داخلى و کویرى ایران!

جواهرزاده افزود: از خون این نوع خرچنگ داروى مننژیت و ماده اولیه برخى ترکیبات آنتى‌بیوتیک تهیه می‌شود و در آمریکا به صورت پرورشی هم وجود دارد و به شدت تحت حفاظت است. این گونه شب‌ها فعال است و در طول روز در اعماق دریا و زیر ماسه‌ها به‌سرمی‌برد و تنها در فصل تولید مثل و در هنگام مَد به ساحل می‌آید و با جزر به دریا برمی‌گردد. همچنین این گونه از قدیمی‌ترین گروه بند پایان به حساب می‌آید.

گفتنی است، دیروز خبری در رسانه‌ها به نقل از رئیس اداره محیط زیست رشتخوار مبنی بر مشاهده گونه آبزی بازمانده از عصر دایناسور در روستای سعدآباد این شهرستان منتشر شد که واکنش انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران را در پی داشت.