هرسال کمی بعد از اولین فصل بارانی در استرالیا، خرچنگ‌های قرمز برای تولیدمثل از جنگل به ساحل می‌روند. حدود ۱۲۰ میلیون گونه کمیاب خرچنگ هرسال باید مسیر به نسبت طولانی جزیره «کریسمس» به ساحل را طی کنند و دولت استرالیا برای تلف نشدن این خرچنگ‌ها در مسیر اصلی مهاجرت آن‌ها پل کوچکی ساخته است.
عروجی | شهرآرانیوز؛ هرسال کمی بعد از اولین فصل بارانی در استرالیا، خرچنگ‌های قرمز برای تولیدمثل از جنگل به ساحل می‌روند. حدود ۱۲۰ میلیون گونه کمیاب خرچنگ هرسال باید مسیر به نسبت طولانی جزیره «کریسمس» به ساحل را طی کنند و دولت استرالیا برای تلف نشدن این خرچنگ‌ها در مسیر اصلی مهاجرت آن‌ها پل کوچکی ساخته است؛ مکانی که حالا به جاذبه‌ای گردشگری برای علاقه‌مندان و عکاسان طبیعت تبدیل شده است. دولت استرالیا جاده‌هایی را که در مسیر حرکت این جانور وجود دارد، مسدود می‌کند تا بتوانند مسیر مهاجرت سالانه خود را بدون مشکل بپیمایند.
بیشتر از هر چیز، سازوکار اداره حیات وحش استرالیا برای این نوع از خرچنگ‌ها باعث تحسین فعالان محیط زیست شده است؛ کشوری که چندی پیش در پی افزایش دما شاهد آتش سوزی گسترده‌ای در جنگل هایش بود و خیلی از گونه‌های گیاهی و جانوری در آن تلف شدند. با این حال، دولت تلاش کرد با همه امکانات به حیوانات که در آتش سوزی گرفتار شده بودند، کمک کند. یکی از آن‌ها باران هویج و سیب زمینی بود. بالگرد‌های نجات چندصد تن هویج و سیب زمینی و موادغذایی را در جنگل‌های در حال سوختن رها کردند تا باقی حیوانات را نجات بدهند.
«خرچنگ قرمز» بومی جزیره کریسمس استرالیاست و در هیچ جای دیگر جهان دیده نمی‌شود، اما در این زیستگاه خود، یکی از بیشترین گونه به شمار می‌رود؛ ۱۲۰ میلیون خرچنگ سطح جنگل‌های بارانی را می‌پوشانند و نقش مهمی در تعیین ساختار اکوسیستم ایفا می‌کنند.
با بازگشت فصل باران در اکتبر یا نوامبر خرچنگ‌ها مهاجرت عظیم افسانه‌ای خود به کنار دریا برای تخم ریزی را شروع می‌کنند و در موج‌هایی به رنگ قرمز حرکت می‌کنند و همه موانع ازجمله جاده‌ها و حتی پرتگاه‌های کنار دریا را پشت سر می‌گذارند (که ساخت تونل‌هایی برای عبور خرچنگ و بستن جاده‌ها را ایجاب می‌کند). این سفر سالانه با برنامه حرکت ماه کاملا گره خورده است. خرچنگ‌ها به ساحل می‌رسند و جفت گیری می‌کنند، ماده‌ها تخم می‌گذارند و آن‌ها را به مدت حدود ۱۲ روز در سوراخ‌هایی که نر‌ها در زمین حفر کرده اند، نگه می‌دارند. سپس آن‌ها را دقیقا هنگام مد بین آخرین ربع ماه و ماه جدید، در دریا رها می‌کنند.
در طول این دوره سطح دریا در ساحل کمترین تغییر را دارد و کار را آسان‌تر می‌کند. این عامل بسیار مهمی است و درصورتی که آب وهوا مهاجرت خرچنگ‌ها را به تأخیر بیندازد، تخم ریزی تا ماه بعد به تعویق می‌افتد. تخم‌های خرچنگ‌های قرمز خیلی سریع باز می‌شود و خرچنگ‌های نوزاد یک ماه را در دریا می‌گذرانند و سپس به ساحل برمی گردند و با پوست اندازی به حیوانات هوازی تبدیل می‌شوند و به آرامی به جزیره بازمی گردند و این چرخه را دوباره ایجاد می‌کنند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
