به گزارش شهرآرانیوز، وقتی نامش در رشته شنا مطرح شد و اهالی شنای خراسانرضوی و بعدتر کشور او را شناختند، کسی فکرش را هم نمیکرد به این سرعت پلههای ترقی را طی کند. از اولینبار که نام ابوالفضل ظریفپور در بین اهالی شنا و رسانهها مطرح شد تا به امروز که سهمیه رقابتهای جهانی را به دست آورده است، کمتر از چهارسال میگذرد. پسر مشهدی شنای خراسانرضوی که در بخش ورزش توانیابان فعالیت میکند، این روزها خوشحالی کسب سه سهمیه مسابقات جهانی را کنار گذاشته است و خودش را آماده رویدادی بزرگتر میکند. او در گفتوگو با شهرآراورزشی از آرزوها و رؤیاهایش برای رستگاری در آبهای آرامی میگوید که قرار است به قدرت دستان او برای حریفان ناآرام شود و مدالهای پیشرو را درو کند.
نام کاملش «ابوالفضل ظریفپور اسماعیلآبادی یزدی» است. پسر هجدهساله شنای خراسانرضوی که متولد مشهد است. او میگوید: در خیابان وکیلآباد مشهد به دنیا آمدم و خانوادهای چهارنفره هستیم. یک خواهر دارم و پدرم هم ورزشی بوده است. پدرم بدنسازی را بهصورت حرفهای دنبال کرده و در دوران ورزشیاش در این رشته استخوان خرد کرده است. ظریفپور قصه حضورش در ورزش توانیابان را اینطور بیان میکند: از وقتی به دنیا آمدم، این معلولیت با من بوده است و از این بابت هم ناراحت نیستم. از همان روز اول تلاش کردم در مسیری که دوست دارم قدم بردارم و به موفقیت برسم. واقعیت هم آن است که این معلولیت برای من محدودیت نداشته است. معلولیت من از ناحیه مچ دست راست است.
ظریفپور وقتی تصمیم گرفت وارد ورزش حرفهای شود، همراه خانوادهاش به مجموعه ورزشی تخصصی جانبازان و توانیابان مشهد، یعنی همان خانه همیشگیشان، مجموعه ۱۵ خرداد رفت. او میگوید: اولینبار به مجموعه ورزشی ۱۵ خرداد که رفتم، با آقای غفاریان آشنا شدم و ایشان اولین مربی من بودند. شنای حرفهای را در آنجا آغاز کردم و پلهپله برای رسیدن به موفقیت برنامهریزی کردم و سختی کشیدم. در چهاردهسالگی اولین مدال بینالمللیام را در رقابتهای جوانان آسیا در کشور بحرین به دست آوردم. آنجا توانستم پنج مدال بگیرم که سهتا نقره و دوتا برنز بود. ظریف اذعان میکند: در پانزدهسالگی عازم رقابتهای کشورهای اسلامی در ترکیه شدم و آنجا هم یک برنز به دست آوردم که برای خود من خیلی ارزشمند بود. در شانزدههفدهسالگی بود که در بازیهای پاراآسیایی هانگژو شرکت کردم و آنجا هم موفق شدم یک مدال نقره بگیرم که مهمترین مدال دوران ورزشیام بود. امسال هم در رقابتهای سریآ جهانی به میزبانی فوجی ژاپن چهار مدال طلا گرفتم.
شناگر جوان مشهدی در ادامه صحبتهایش درباره مسابقات سریآ جهانی میگوید: چهار مدال طلا در این مسابقات گرفتم و مهمتر اینکه سه سهمیه برای مسابقات جهانی سنگاپور کسب کردم.
اهمیت کسب سه سهمیه برای حضور در این مسابقات مهم شاید بیش از چهار طلا برای ظریف بود. وی میافزاید: مسابقات جهانی سنگاپور شهریور امسال برگزار میشود و امیدوارم بتوانم باز هم با دست پر به مشهد برگردم. او تصریح میکند: اگر بخواهم از اهمیت کسب سه سهمیه جهانی بگویم، باید این را بگویم که مسابقات سریآ بسیار باکیفیت بود و از ۲۲ کشور جهان شناگران درجهیکی حضور داشتند. بهعنوان مثال در ماده ۵۰ متر سینه یازده دسته هشتتایی وجود داشت و به عبارتی ۸۸ ورزشکار با یکدیگر رقابت میکردند که من توانستم به مدال طلا برسم.
ابوالفضل ظریفپور برای رسیدن به این جایگاه چند رقیب گردنکلفت ایرانی را پشتسر گذاشت. از رقیبان خارجی که بگذریم، این شناگر جوان مشهدی سه حریف قدر ایرانی هم در این مسابقات داشت، اما توانست بالاتر از همه این سهمیه را کسب کند. او در اینباره میگوید: سینا ضیغمینژاد، شاهین ایزدیار و محمدحسین کریمی از شناگران نامدار و خوب ایران بودند که در این ماده شرکت کرده بودند و خدا را شکر توانستم بالاتر از آنها به مدال طلا برسم و سهمیه رقابتهای جهانی سنگاپور را کسب کنم. او در پاسخ به اینکه در چه موادی مدال گرفتی، میگوید: من در مواد ۵۰ و ۱۰۰ متر سینه و ۲۰۰ متر مختلط سهمیه کسب کردم. البته تخصصم ۵۰ متر است.
شناگر مشهدی همه اینها را مدیون مربیانش ازجمله غفاریان، ضیایی و سنجری میداند و تأکید میکند: همه این مربیان برای من زحمات بسیاری کشیدند.
شناگر مشهدی این روزها علاوه بر ورزش، درس میخواند و هنوز دانشآموز است. او میگوید سال آینده باید به دانشگاه برود و برای خودش هدفگذاری ویژهای برای زندگی حرفهای دارد. ظریف میگوید: همه هدفگذاری و فکر و ذکرم رقابتهای پارالمپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس است.
او در پاسخ به اینکه آیا به مدال پارالمپیک هم فکر میکنی، میگوید: نیمنگاهی دارم. برای کسب مدال در پارالمپیک باید رکوردم را بهبود ببخشم.
ظریفپور در پایان یادآور میشود: برای رسیدن به رؤیاهایم و خوشحالی مردم از هیچ تلاشی فروگذار نخواهم بود.