غیبت خارجی‌های استقلال و پرسپولیس در هفته‌های اول؛ نوشدارو بعد از مرگ سهراب
سرخابی‌های پایتخت در بازار نقل و انتقالات تابستانی، برای خرید خارجی دچار سومدیریت می‌شوند.
سال‌هاست که استقلال و پرسپولیس در نقل‌وانتقالات خارجی گرفتار یک دور باطل شده‌اند؛ بازیکنانی خریداری می‌شوند که یا دیر قراردادشان نهایی می‌شود، یا با مصدومیت و کمبود آمادگی وارد ایران می‌شوند، یا حتی در هفته‌های اول لیگ اصلاً به ترکیب نمی‌رسند. نتیجه روشن است: از دست رفتن امتیاز‌های حیاتی در همان شروع فصل و هدر رفتن سرمایه‌ای که می‌توانست مسیر تیم‌ها را تغییر دهد.
نمونه تازه این ناکارآمدی، استقلالِ این فصل است. تیمی که با وجود خرید چند بازیکن خارجی باکیفیت، به دلیل بستن دیرهنگام قرارداد‌ها و تأخیر در ورود بازیکنان، نتوانست از آنها در سوپر جام و شروع لیگ بهره ببرد و جام را از دست داد.
در پرسپولیس هم وضعیت بهتر نیست. بازیکنانی به خدمت گرفته شدند که یا مصدوم‌اند یا دیر به ترکیب اضافه شدند و عملاً در هفته‌های آغازین لیگ کارایی خاصی برای تیم ندارند (اوریه، بیفوما، اورونوف). این یعنی سرمایه‌گذاری روی بازیکنی که تنها روی نیمکت می‌نشیند، پول می‌گیرد، اما کمکی به تیم نمی‌کند.
مشکل دقیقاً به مدیریت نقل‌وانتقالات برمی‌گردد. وقتی بدون زمان‌بندی درست و برنامه‌ریزی مشخص، جذب بازیکن خارجی به روز‌های پایانی موکول می‌شود، خروجی چیزی جز بازیکن نیمه‌آماده و تیمی آسیب‌پذیر نخواهد بود. این روند نه‌تنها باعث هدررفت بودجه کلان باشگاه‌هاست، بلکه در کوتاه‌مدت به معنای از دست رفتن امتیاز و در بلندمدت خدشه‌دار شدن اعتماد هواداران است.
واقعیت این است که فوتبال حرفه‌ای فقط به نام و کیفیت بازیکن خلاصه نمی‌شود؛ زمان خرید و آماده‌سازی اهمیت حیاتی دارد. تا زمانی که استقلال و پرسپولیس این درس ساده را یاد نگیرند، هر فصل باید دوباره شاهد تکرار همان سناریوی تکراری باشیم: خرج‌های بزرگ، بازدهی اندک و حسرت‌های بی‌پایان.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
