سیاست کاخ سفید درباره ایران وارد فاز جدید می‌شود؟!

به گزارش شهرآرانیوز، این روزنامه از «الیوت آبرامز»، نماینده کنونی دولت آمریکا در امور ونزوئلا به عنوان گزینه جایگزین برایان هوک نام برده است. آبرامز در طیف‌بندی سیاسی آمریکا نسبت به برایان هوک به مراتب تندرو‌تر محسوب شده و دیدگاهش در سیاست‌خارجی اختلاف چندانی با افرادی، چون جان بولتون ندارد.

جایگزین هوک؛ یک تندرو و مورد انتقاد دموکرات‌ها

کارشناسان بر این باورند که جایگزینی یک چهره نومحافظه‌کار و تندرو (دسته بازها) با کسی که از بازمانده‌های وزارت‌خارجه پس از خانه‌تکانی این نهاد در دولت ترامپ بود، فارغ از القای جنگ روانی، حاوی پیام‌ها و نشانه‌های قابل توجهی است.

الیوت آبرامز که هنوز بخاطر ایفای نقش در موضوعاتی، چون قتل عام ال‌مازوته (در السالوادور)، رسوایی ایران-کنترا (مک‌فارلین)، حمله به عراق و ... مورد انتقاد سیاستمداران دموکرات و نهاد‌های حقوق بشری است، در دولت ترامپ به عنوان نماینده امور ونزوئلا انتخاب شد و دستور کار وی نیز سرنگونی دولت مادورو و تغییر رژیم در این کشور بود. آبرامز در کنار این سمت، مسئولیت امور ایران را نیز به عهده خواهد گرفت.

سیاست کاخ سفید درباره ایران وارد فاز جدید می‌شود؟

به گفته برخی کارشناسان انتصاب وی می‌تواند نشانه ورود به فاز جدید سیاست کاخ سفید درباره ایران باشد. به عبارتی کاخ سفید قصد دارد ابتکار تندروانه‌تری درباره ایران دنبال کند. بخشی از این ابتکار می‌تواند افزایش تلاش‌ها برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران باشد که در یکی دو ماه آینده مناقشه اصلی ایران و آمریکا خواهد بود.

تل آویو و ریاض از انتخاب آبرامز خوشحال می‌شوند چون...

دستور کار دیگر آبرامز احتمالا نابودی کامل برجام و ناکام گذاشتن دولت احتمالی بایدن در حل پرونده ایران باشد؛ اتفاقی که بیش از همه تل‌آویو و ریاض را خرسند می‌کند. این اتفاق می‌تواند با کلید زدن روند «اسنپ‌بک» یا بازگشت فوری همه تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران محقق شود.

آبرامز به عنوان یک «رژیم چنجر» نام‌آشنا و به بیان دیگر یکی از مدافعان سرسخت سیاست «تغییر رژیم» در کشور‌های غیرهمسو یا مخالف آمریکا است و دور از انتظار نیست که نیم‌نگاهی هم به تاکتیک‌های رژیم‌چنج داشته باشد.

انتصاب آبرامز هدف آمریکا برای تغییر رژیم ایران را آشکارتر می‌کند

وبگاه نشریه «امریکن کانسرواتیو» نیز در مطلبی با عنوان «ترامپ یک نومحافظه‌کار طرفدار تغییر رژیم را به‌عنوان نماینده امور ایران منصوب کرد» به قلم «دنیل لاریسون» نوشت: با حضور الیوت آبرامز در رأس امور ایران، رئیس جمهور سیاست خود در قبال تهران را حتی بدتر از این خواهد یافت.

در ادامه مطلب آمده است: هوک به عنوان فرستاده ویژه دولت در امور ایران، هیچ موفقیتی در جلب حمایت دولت‌های دیگر برای کمپین "فشار حداکثری" علیه ایران به دست نیاورد. مذاکرات کوتاه مدت وی با متحدان اروپایی ما هیچ نتیجه‌ای نداشت.

او بیشتر به عنوان یکی از مبلغ پیشرو دولت فعالیت می‌کرد. وی مسئول دروغ‌پردازی درباره یمن، پیام‌های ویدئویی ناشیانه، ترویج جایگزینی عجیب حکومت با کوروش کبیر و روایتگر تاریخ خجالت‌آور درباره کودتای ۱۹۵۳ بود. هنگامی که او با ادعا‌های دلسوزانه مبنی بر عادی سازی روابط با تهران تلاش کرد به کاپیتان کشتی‌ها برای سرقت محموله‌های ایرانی رشوه دهد، به سرویس اطلاعاتی ما توهین کرد.

سال گذشته وی به دلیل نقشی که در بدرفتاری با سحر نوروزی زاده (که به دلیل حمایتش از برجام -که دست‌کم ناشی از تبار ایرانی وی بود هدف قصاص سیاسی در این نهاد قرار گرفت) داشت، از سوی بازرس کل وزارت خارجه مورد عتاب واقع شد.

هوک در گزارش نیویورک‌تایمز به عنوان "بازمانده" توصیف شده است، اما آن‌ها از ذکر این نکته غافل هستند که دلیل باقی ماندن وی در دولت ترامپ، ترسو بودن وی است.

شاید عجیب‌ترین بخش گزارش تایمز در مورد استعفای هوک این است که وی را به عنوان نماد تضعیف شانس دیپلماسی با ایران برجسته کرده است: «به نظر می‌رسد خروج آقای هوک ۵۲ ساله هر فرصت باقی مانده برای یک ابتکار دیپلماتیک در رابطه با ایران را قبل از پایان دوره آقای ترامپ دفن کند.»

ترامپ به دنبال راهکار‌های دیپلماتیک نیست. اما جایگزین شدن آبرامز تنها نشانگر این است که دولت ترامپ حتی نمی‌خواهد وانمود کند که به یک راه حل دیپلماتیک اهمیت می‌دهد. کمااینکه در زمانی که هوک به عنوان نماینده ویژه ایران بود، دولت تمام تلاش خود را به کار بست تا هرگونه شانس دیپلماسی واقعی با ایران را از بین ببرد. هنگامی که ترامپ جنگ اقتصادی علیه ایران را آغاز کرد، دیپلماسی با ایران از بین رفت و دفن شد و پمپئو بیانیه‌ای از ده‌ها خواسته دلخواه خود را صادر کرد.

اشتباه گزارش تایمز درباره هوک، همان اشتباهی است که بسیاری از روزنامه‌نگاران دیگر برای تبیین سیاست ترامپ درباره ایران مرتکب شده‌اند: این یک ادعای توخالی است وقتی که از ارزش مذاکرات و حسن نیت گفته می‌شود، و در عمل اقدامی مخالف آن صورت می‌گیرد.

چرا درخواست مذاکره برایان هوک با ایرانی‌ها همیشه رد می‌شد؟

به عنوان مثال ابراز علاقه هوک به دیدار با مقامات ایرانی همواره با پاسخ منفی روبرو می‌شد؛ چرا که آن را مشروط به موافقت ایران با چیز‌هایی که هرگز قبول نمی‌کرد می‌دانست.

همانطور که تقریباً دو سال پیش گفتم: تمایل دولت ترامپ برای "مذاکره" با ایران بسیار شبیه به آمادگی او برای انجام "معامله" با فلسطینی‌ها است؛ انتظار میرود طرف مقابل در ازای هیچ‌چیز امتیازات گسترده‌ای را اعطاء کند و تا زمانی که زیر بار این تحقیر‌ها نرود شدیداً مجازات خواهد شد. مقررات. جای تعجب نیست که دولت ایران هیچ علاقه‌ای به "مذاکره" وقتی‌که به معنای کاپیتولاسیون است، نداشته باشد.

سیاست ترامپ درباره ایران با برایان هوک مخرب و ورشکسته بود و عزیمت وی نیز ​​نمی‌تواند یک تلاش دیپلماتیک را که هرگز واقعی نبوده، تضعیف کند. انتصاب آبرامز به عنوان مسئول پیگیری سیاست تغییر رژیم در ایران بسیار هولناک است، اما در این مرحله به سختی جای تعجب دارد.

متأسفانه، به‌نظر می‌رسد که آبرامز نقش خود را به عنوان نماینده ونزوئلا حفظ خواهد کرد. اما گماشتن آبرامز به عنوان نماینده جدید دولت ترامپ در امور ایران، هدف کاخ سفید مبنی بر تغییر رژیم را بسیار آشکارتر و غیرقابل انکار می‌کند.

منبع: اقتصادنیوز