حمیدرضا سهیلی می‌خواهد با رکاب‌زنی، پیام یکرنگی و دوستی را میان هنرمندان شهر ترویج کند
حمیدرضا سهیلی، یکی از پیشکسوتان و پژوهشگران تئاتر مشهد، که حق آب و گل بر هنر‌های نمایشی این شهر دارد بعد از مدت‌ها دوری از دوستان تئاتری‌اش تصمیم گرفته به دیدار آن‌ها برود.
غلامرضا زوزنی | شهرآرانیوز - حمیدرضا سهیلی، یکی از پیشکسوتان و پژوهشگران تئاتر مشهد، که حق آب و گل بر هنر‌های نمایشی این شهر دارد بعد از مدت‌ها دوری از دوستان تئاتری‌اش تصمیم گرفته به دیدار آن‌ها برود. دوری‌ای که به خاطر رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی و کاهش خطر گسترش ویروس کرونا همه را مجبور به خانه‌نشینی کرده بود. او در اقدامی بدیع با دوچرخه‌ای که میان ما به «دوچرخه ۲۸» شناخته می‌شود، کوچه و خیابان‌های این شهر را رکاب می‌زند تا با دوستانش دیدار کند. اقدام او در بحبوحه تعطیلی تئاتر می‌تواند تلنگری برای جامعه و هنرمندان تئاتر باشد. آن‌ها در این دوران بیشتر از هر زمانی نیاز به همدلی و همکاری با یکدیگر دارند تا بتوانند از شرایطی که هنر‌های نمایشی مشهد را احاطه کرده رهایی یابند.سهیلی به دیدار دوستان پیشکسوتش می‌رود و چند دقیقه‌ای را با آن‌ها گپ و گفت می‌کند تا دلگرمی روز‌های دلسردکننده تئاتر باشد. در چند برخورد و گفت‌وگویی که با او داشته‌ایم مشخص شده که همیشه سعی می‌کند از حقوق هنرمندان دفاع کند. زیرا باور دارد هنرمندان مشهد با مشکلات و بی‌توجهی‌های زیادی روبه‌رو هستند. رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک، ضدعفونی کردن دست‌ها، دیدار در زمان کوتاه در فضای باز و ... مواردی است که میزبان و میهمان در این حرکت همدلانه آن را رعایت میکنند تا باعث شیوع این بیماری ویروسی نشوند.
با هم مهربان باشیم
سهیلی با شعار «تئاتر را دوست بداریم» و «با هم مهربان باشیم» به دید و بازدید همکاران هنرمندش می‌رود تا شاید بتواند نظر جامعه و مسئولان را به هنر و هنرمندان تئاتر جلب کند. دکتر محمدعلی لطفی‌مقدم، پدر تئاتر خراسان، رضا صابری، خسرو نائبی فرد، حسن جودن، رضا طوسی، احمد مینایی، اصغر لشکری و ... پیشکسوتان تئاتری هستند که سهیلی تاکنون برای احوالپرسی به آن‌ها سر زده است. فرار از انزوای کرونایی ماه‌ها بی‌خبری و دوری از دوستان برای فردی همانند او که می‌گوید مدام در حال فعالیت‌های تئاتری است سخت آمده؛ مکالمه‌های تلفنی و ارتباط‌های مجازی نیز جای دیدار‌ها را برایش نمی‌گیرد. همین شده که سوار بر دوچرخه‌اش به خانه یا محل کار دوستانش می‌رود.
سهیلی می‌گوید: کرونا متأسفانه فاصله‌ها را دور و باهم بودن‌ها و از حال هم با خبر شدن‌ها را کم کرده‌است. مترصد فرصتی بودم تا به هر بهانه‌ای که شده این هجران و بی‌خبری را از میان بردارم. از طرفی شیوه‌نامه بهداشتی را هم رعایت کرده تا خدای ناکرده مشکلی برای دوستان و خودم به وجود نیاورم. او سال‌هاست مسئولیت انجمن پیشکسوتان تئاتر را به صورت داوطلبانه عهده‌دار شده و تا پیش از همه‌گیری کرونا هر ماه برنامه دیدار دوستانه با پیشکسوتان تئاتر را ترتیب می‌داده است.
به گفته او کرونا برنامه این دیدار‌ها را برهم زد: دوست داشتم برنامه‌ای تدارک ببینم تا هم از این بیماری منحوس در امان باشیم و هم برنامه دیدار‌ها ادامه داشته باشد. ابتدا به تماس تلفنی با دوستان مبادرت کردم، ولی این اقناعم نکرد. در گفتگو‌های تلفنی که با دوستان هنرمند داشتم، اکثرا گله می‌کردند که در این چند ماه انزوای کرونایی هیچ‌کس احوالی از آن‌ها نپرسیده است. همکاران من به نوعی از مسئولان هنری گله داشتند. من تصمیم گرفتم به دیدار هنرمندان بروم.
او می‌گوید: ابتدا بی‌سر و صدا و کاملا دلی این دیدار‌ها را انجام می‌دادم. بعد به توصیه دوستانم برای اطلاع دیگران عکس و خبر دیدار‌های دوستانه را در صفحه شخصی‌ام در اینستاگرام منتشر کردم تا شاید به این وسیله دیگران هم به فکر پیشکسوتان تئاتر بیفتند و به من ملحق شوند و دوباره دید و بازدید از پیشکسوتان تئاتر جان بگیرد دیدار‌ها کوتاه است و اغلب در منازل و یا محل کار هنرمندان انجام می‌شود. کمترین تماس را با آن‌ها و محیط زندگی یا کارشان داریم و از این بابت که توصیه‌های پزشکی را رعایت می‌کنیم اطمینان داریم.
فرهنگ‌سازی با دوچرخه‌سواری
این اقدام می‌توانست با خودرو یا وسیله نقلیه دیگری صورت بگیرد؛ اما ماه‌ها در خانه مانی و کم‌تحرکی و انزوا و تنهایی باعث شده تا این پیشکسوت تئاتر مشهد دوچرخه را برای تردد برگزیند. سهیلی می‌گوید: می‌خواستم با دوچرخه‌سواری، ماه‌ها بی‌تحرکی را جبران کنم. همچنین آن‌هایی که مرا می‌شناسند را به استفاده از دوچرخه تشویق کنم. از طرف دیگر وقتی با دوچرخه به دید و بازدید می‌رفتم میزبان مقید می‌شد تا برای احوالپرسی در فضای باز جلوی منزل یا محل کار و یا در صحن حیاط بیاید.
این سفر و بازدید البته مخاطراتی هم دارد. مسیر‌ها گاهی دور است و در رسیدن به مقصد باید از بزرگراه‌هایی گذر کرد که عبور از این بزرگراه‌ها خیلی خطرناک است. البته در خیابان‌هایی که مسیر دوچرخه مشخص شده و این مسیر با رنگ سبز تفکیک شده دوچرخه‌سواری بسیار راحت و بدون مخاطره است، ولی در بزرگراه‌ها برای عبور از عرض گذرگاه با دوچرخه با مشکل روبه‌رو هستیم. اما خوشبختانه تا کنون خطری متوجه این تصمیم من نشده و امیدوارم در ادامه نیز با مخاطره‌ای روبه‌رو نشوم.
کاری که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند
کاری که این هنرمند و پژوهشگر تئاتر انجام می‌دهد نیز به دل بسیاری از دوستان و همکارانش نشسته است. ظاهرا بعد از انتشار تصاویر دید و بازدید‌های سهیلی در صفحه مجازی‌اش چند نفر از اهالی تئاتر تصمیم گرفتند او را همراهی کنند. آن‌ها دوچرخه‌هایی برای خود مهیا کرده‌اند و احتمالا از دیدار‌های بعد به او خواهند پیوست. با وجود این همدلی و همراهی او تمایل دارد از این راه به مسئولان و هنرمندان تئاتر و دیگر اقشار جامعه گوشزد کند تا پیشکسوتان هنرمند را ارج نهند.
سهیلی در‌این‌باره می‌گوید: ابتدا هدفم از این کار بیشتر دید و بازدید و احوالپرسی از دوستان بود. ولی در صحبت‌هایمان با هنرمندانی که تا امروز به دیدنشان رفته‌ام به این نتیجه رسیدم که هنرمندان در این روزگار تعطیلی فعالیت‌های تئاتری با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو بوده‌اند و انتظار داشته‌اند مسئولان بیشتر به فکرشان باشند. آن‌ها توقع دارند مسئولان حداقل تماس تلفنی با آن‌ها داشته باشند و از آن‌ها احوالپرسی کنند.
این پیشکسوت تئاتر مشهد همچنین می‌گوید دوست دارد مسئولان به دوچرخه‌سواری هدفمندش واکنش نشان دهند و به نوعی در این حرکت او را همراهی کنند: توقع ندارم که مسئولان با دوچرخه به دیدار هنرمندان بیایند، ولی می‌توانند با پیام‌ها و هدایایی هنرمندان میزبان را دلخوش و دلگرم کنند.
سخن میزبان‌ها
محمدعلی لطفی‌مقدم، پدر تئاتر خراسان، در واکنش به اقدام دوستانه این هنرمند تئاتر به شهرآرا می‌گوید چند ماهی مجبور است به دلیل شرایطش در خانه بماند و قرنطینه را رعایت کند؛ دیدار چند دقیقه‌ای سهیلی از او باعث شده کسالت و خستگی از تنش برود و انرژی و انگیزه بگیرد. لطفی باور دارد جامعه تئاتر برای حیات نیاز به همدلی دارد که حرکت سهیلی یکی از اقدامات انگیزه‌بخش است.
رضا صابری، دیگر هنرمند تئاتری مشهد نیز که سهیلی به دیدار او رفته است در واکنش به این حرکت همکارش می‌گوید: نه تنها تئاتر در مشهد که هنر در کل جهان با این شرایط رو به رکود است و او تاکید می‌کند همدلی میان اهالی تئاتر باعث می‌شود به آینده امیدوار شوند.
خسرو نائبی‌فرد هم دیگر پیشکسوت تئاتری است که سهیلی به دیدارش رفته. او می‌گوید حمیدرضا سهیلی نه‌تن‌ها به پیشکسوت‌های خودش احترام می‌گذارد که با جوان‌تر‌ها نیز معاشرت و تعامل خوبی دارد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
