گله‌مندی مددجویان بهزیستی از افزایش ناچیز حقوق خود

تکتم جاوید | شهرآرانیوز؛ «بعد از سال‌ها، ماهی ۱۷ هزارتومان به مستمری ۱۰۸ هزارتومانی مددجویان واریز می‌شود؛ البته با چندروز تأخیر! رؤسای بهزیستی کشور و دولت به‌خصوص رئیس‌جمهور بار‌ها در رسانه‌ها از افزایش مستمری‌ها صحبت کرده‌اند. با این گرانی و کرونا، سخن‌گفتن از این مبلغ شرم‌آور است.»؛ «زنان سرپرست خانواده مددجوی بهزیستی در این کرونا و تورم بیشتر آسیب می‌بینند. در این وضعیت اقتصادی، مستمری این زنان را متناسب‌با تورم موجود افزایش دهید. زندگی خیلی سختی دارند.» این‌ها فقط دو نمونه از چندین کامنت است که مددجویان بهزیستی طی دو هفته گذشته برای شهرآرانیوز فرستاده‌اند و خواستار آن شده‌اند که صدایشان را به گوش مسئولان برسانیم.

اما ماجرا چیست؟ چندماهی می‌شود که مسئولان سازمان بهزیستی کشور، موضوع افزایش مستمری‌ها را اعلام کرده‌اند، اما آنچه در عمل به نظر می‌آید، ناچیز‌بودن میزان آن است، به‌نحوی‌که می‌توان حتی پرداختش را نادیده گرفت. آن‌طور‌که وحید قبادی‌دانا، رئیس سازمان بهزیستی کشور، گفته، از مرداد سال جاری، مستمری مددجویان سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام‌خمینی (ره) ۱۵ درصد افزایش یافته است.

به این ترتیب مبلغ دریافتی یک مددجو از ۱۰۸ هزارتومان به ۱۲۵ هزارتومان، خانواده دونفره از ۲۱۵ به ۲۴۸‌هزارتومان، خانواده سه‌نفره از ۲۸۹ به ۳۳۲‌هزار تومان، خانواده چهار‌نفره از ۳۸۴ به ۴۴۲‌هزار‌تومان و خانواده پنج‌نفره از ۴۱۶ به ۴۷۹‌هزار تومان افزایش یافته است. نیازی به گفتن نیست که این میزان افزایش نه‌تن‌ها تأثیر چندانی در زندگی مددجویان ندارد، که بعید است مشکلات ناشی از تورم و کرونا را حتی به قدر ناچیزی رفع کند.

اصغرزاده ازمددجویانی است که با معلولیت در هر دو پایش، سال‌هاست تحت پوشش بهزیستی، اموراتش را می‌گذارند. او در اعتراض به این وضعیت می‌گوید: مددجویان بهزیستی با مستمری فقط «زنده‌مانی» می‌کنند، نه «زندگانی». بماند که در شرایط فعلی برای همین زنده‌مانی هم مشکل داریم.

آن‌طور‌که می‌گوید، هزینه درمان یک فرد معلول که توان کارکردن ندارد، با این تورم روزانه، خیلی زیاد است و زندگی عملا غیرممکن است. به عقیده او، مسئولان مربوطه باید خجالت بکشند وقتی مدام از این ۱۷ هزارتومان حرف می‌زنند. او می‌گوید: حقوق خودشان میلیونی افزایش پیدا می‌کند و حقوق ما فقط چندهزار تومان در هرسال.

الهه هم همین گلایه را دارد. او سرپرست خانوار بوده و با سه فرزندش دوسال است که تحت پوشش کمیته امداد امام‌خمینی (ره) قرار گرفته و از این مسیر، زندگی را می‌گذراند. او هم مبلغ مستمری دریافتی مددجویان را «بخور و نمیر» توصیف می‌کند و می‌گوید: با هزینه‌های سرسام‌آور که حتی خریدن یک کیلو سیب‌زمینی یا تخم‌مرغ را برای سیرکردن شکم بچه‌هایمان غیرممکن کرده است، چگونه یک ماه زندگی کنیم؟

او افزایش مستمری را در تغییر زندگی‌اش بی‌اثر می‌داند و اضافه می‌کند: من اگر در خانه مردم کار نکنم، از پس اجاره‌خانه و هزینه خورد و خوراک و مدرسه بچه‌هایم برنمی‌آیم؛ آن وقت مسئولان خوشحال‌ا‌ند که با چندهزارتومان، حقوق زندگی ما را تغییر داده‌اند!

درددل‌های مددجویان تمامی ندارد؛ گاهی می‌مانند از افزایش روز‌به‌روز قیمت مواد خوراکی حرف بزنند یا هزینه تحمیلی اینترنت برای کلاس‌های «شاد» فرزندانشان. ازطرفی نمی‌دانند با هزینه‌های کمرشکن بیماری خود چه کنند، وقتی که بدون درآمد ماهانه حتی امورات اولیه زندگی‌شان نمی‌گذرد. این است که افزایش ناچیز مستمری نه‌تن‌ها خوشحالشان نکرده است، که تأخیر در واریز همان مستمری هم باعث شده بسیاری از برنامه‌هایشان گره بخورد.

اگرچه قانون کشوری است و افزایش مبلغ واریزی مستمری مددجویان بهزیستی هم تصمیم مقامات بالادستی، سؤالات مستمری‌بگیران را با دکتر مسعود فیروزی، معاون توان‌بخشی بهزیستی خراسان رضوی، درمیان می‌گذاریم تا ببینیم آیا متولیان امر برای رفع چنین مشکلاتی برنامه‌ای دارند یا خیر.

 

او نیز در ابتدا تأیید می‌کند که تصمیم‌گیری در‌اختیار آنان نبوده و افزایش حقوق‌ها، براساس دستورالعمل رئیس سازمان، صورت گرفته است، با‌این‌حال توضیح می‌دهد: این افزایش ۱۵ درصدی بستگی به تعداد هر خانواده و مبلغ دریافتی آن‌ها دارد که هرچه بیشتر باشد، مبلغ مستمری هم بیشتر خواهد بود.

او نیت ابتدایی تخصیص مستمری به خانواده‌های دارای معلولیت را خوب می‌داند، نیتی که اجرایش با وجود تورم پیش‌آمده دچار مشکل شده است. فیروزی می‌گوید: تصویب قانون حمایت از معلولان و اختصاص حقوقی به آن‌ها هدف خوبی را دنبال می‌کرد که متناسب با تعداد اعضای خانوار سنجیده شد، اما تورم خارج از کنترل و افزایش مداوم آن، نگذاشت مردم لذت این حقوق را بچشند. با تورم موجود در جامعه مسلم است که مبلغ ۴۰۰ یا ۵۰۰ هزارتومان برای اداره یک زندگی کافی نیست.

معاون توان‌بخشی بهزیستی خراسان رضوی البته تأخیر در پرداخت‌ها را رد کرده و تأکید می‌کند: در پرداخت حقوق‌ها تأخیر چندانی پیش نیامده است. مستمری‌ها درنهایت با تأخیر چهار تا پنج‌روزه پرداخت می‌شود و در همه سازمان‌ها و ارگان‌ها چنین تأخیری رخ می‌دهد.