معرفی و نقد «در باب تسلی خاطر، آرامش در عصر ظلمت» در پردیس کتاب مشهد | رنج و تسلّی امکانی برای رشد انسان است درگذشت علی رشوند، بازیگر و تهیه‌کننده تئاتر + علت برگزیدگان جشنوارۀ فیلم عمار معرفی شدند مروری بر برخی از مستند‌هایی که درباره شهید حاج قاسم سلیمانی ساخته شده‌اند صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳ روایت کردن، مهم‌ترین کار جهان است رمان «سردار ایرانی» در کتاب‌فروشی‌ها غربت موسیقی مقامی در بی‌مهری‌ها پخش فیلم تلفن زمان برای نابینایان و ناشنوایان + زمان پخش نگاهی به فیلم‌های احتمالی چهل‌وسومین جشنواره فجر در بخش اجتماعی فصل اول برنامه هزار و یک شب، ۱۰۰ قسمت است + زمان پخش درباره مجموعه متغیر منصور اثر یعقوب یادعلی | داستان‌هایی درباره تغییر فیلم توقیف‌شده مسیح پسر مریم، سریال می‌شود بهترین فیلم سال ۲۰۲۴ از نگاه انجمن منتقدین فیلم بریتانیا» (UKFCA) فیلم‌های آخر هفته تلویزیون (۱۳ و ۱۴ دی ۱۴۰۳) + زمان پخش و خلاصه داستان حمید نعمت‌الله: یک سانس در جشنواره به فیلم قاتل و وحشی بدهید مهران مدیری با «گل یا پوچ» جدید برمی‌گردد آیین افتتاحیه پانزدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار در مشهد برگزار شد+ویدئو پژمان جمشیدی با فیلم سینمایی روز جزیره، در راه فجر چهل و سوم
سرخط خبرها

آن چنان که «او» بود

  • کد خبر: ۵۴۵۵۴
  • ۱۳ دی ۱۳۹۹ - ۱۱:۳۰
آن چنان که «او» بود
سید عبدالجواد موسوی - روزنامه‌نگار
«حرمت امامزاده با متولی آن است» اگر یک‌جا مصداق داشته باشد همین‌جاست. در همه‌جای جهان و همه‌جای تاریخ، مردم با مصادیق است که به مفاهیم ایمان می‌آورند. چقدر در تاریخ خوانده‌ایم که فلان کافر به قصد تعدی و تعرض نزد بزرگی رفت و با دشنام و تندی سخن آغاز کرد، اما در پایان، وقتی خلق خوش و روی باز آن بزرگ را دید، نادم و پشیمان شد و به آیین او درآمد؟ اگر قرار بود آن بزرگ به جای نمایش اخلاق حسنه تنها به بیان اعتقادات و بنیان‌های فکری خود اکتفا کند، آیا می‌توانست تحولی در منکران به وجود آورد؟
 
پاسخ روشن است. درباره قاسم سلیمانی هم تکلیف روشن است. تا آنجا که مربوط به شخص او بود، همه‌چیز درست است و بی‌نقص. نه دست در جیب مردم کرد، نه از اعتقادات کسی سوءاستفاده کرد، نه روبه‌روی سلیقه‌های عامه مردم سنگر گرفت، نه به چهره‌های ملی و مذهبی توهین کرد، نه خلاف آنچه می‌گفت عمل کرد و نه اهل ریا و دروغ بود. ساده بود و صمیمی. آن‌گونه زندگی کرد که بدان معتقد بود و آن‌گونه مرد که سزاوارش بود. مردم هم به همان اندازه صدق و صفایش او را احترام کردند و حرمت نهادند، اما بعد از این، دیگر به عهده متولیان امامزاده‌ای به نام شهید سردار قاسم سلیمانی است.
 
اگر به اسم قاسم سلیمانی دوقطبی کاذبی به نام سازش‌کار و انقلابی راه بیندازیم و هرآن‌که، چون ما نمی‌اندیشد به تیغ تهمت و تکفیر از پا دربیاوریم، اگر مجسمه‌های زشت و بدقواره در میادین شهر نصب کنیم و از این راه جیب عده‌ای بی‌هنر را پر کنیم، اگر به اسم آن شهید ساده‌زیست ردیف بودجه‌های آن‌چنانی تدارک ببینیم و حتی حاضر نشویم بابت چنین خبط و خطایی از مردم عذرخواهی کنیم، اگر در فلان مسئله سیاسی خون آن شهید را وسط بکشیم و خلاف سلوک آن بزرگوار از نام شهید و جانباز استفاده ابزاری کنیم، معلوم است که متولیان خوبی برای آن شهید نبوده و باز هم فقط به فکر پیش‌برد اهداف و اغراض جناحی و شخصی بوده‌ایم. آن بزرگوار با خدا معامله کرده بود و هیچ‌گاه منت آن معامله را بر سر مردم نگذاشت.
 
از منظر او بدحجاب و باحجاب و اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، همه، فرزندان این آب‌وخاک بودند. اگرچه معتقدیم شهدا زنده‌اند و خود بهترین حافظ نام و آبروی خویش، هنر ما در تخریب چهره‌های ملی و مذهبی را هم نباید دست‌کم گرفت. ما استعداد بی‌همانندی در ضایع کردن سرمایه‌های هنگفت خود داریم، استعدادی که می‌تواند یک‌شبه دوست همدل و غم‌خوار را به دشمن بدل کند و از یک دشمن کاغذی و پوشالی، قهرمانی شکست‌ناپذیر بسازد. پس از این، هرچه بر سر قاسم سلیمانی بیاید مقصر اول و آخرش ماییم. پس اگر خردک شرری به نام و یاد او معتقدیم، چنان کنیم که او کرد و دست کم او را چنان نشان دهیم که او بود، نه چنان‌که نفس ما می‌خواهد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->