شعر نجیب بارور شاعر افغانستانی برای علی دهباشی

سید محمدرضا هاشمی | شهرآرانیوز؛ چند روزی است که «علی دهباشی» مرد همه‌کاره مجله وزین بخارا به کرونا مبتلا شده و در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری است.

در طول روزهایی که او بیمار شده بسیاری از چهره‌های شاخص کشورمان در پیام‌های جداگانه برای او آرزوی سلامتی کرده‌اند و از این فرصت برای قدردانی از زحمات علی دهباشی در طول سال‌های گذشته استفاده کرده‌اند.

در این بین «نجیب بارور» شاعر نام‌آشنای افغانستان در یادداشتی ارادت خود را به دهباشی بیان کرده و در ادامه برای او غزلی سروده است.

بخارا بی‌تو غمگین است و تهران بی‌تو افسرده

نجیب بارور در این یادداشت نوشته است: 

کسانی که علی دهباشی سردبیر مجله بخارا را نمی‌شناسند، نمی‌دانند که او چقدر انسان متواضع و بزرگ است. او به تنهایی‌اش بیشتر لنگر دارد و کارهای درخشان او برای زبان و فرهنگ فارسی تا همیشه می‌ماند. من علی دهباشی را در سفر رسمی به تهران، در یکی از برنامه‌های شب‌های بخارا دیدم. باید اعتراف کنم که به صلابت و پایمردی او کمتر انسانی در جغرافیای زبان پارسی می‌شناسم. شنیدم که به کرونا مصاب شده است، امروز صبح برایش زنگ زدم، نفس‌نفس‌زنان صدا فرستاد که صحبت کرده نمی‌توانم. آرزو دارم کرونا این یل گردن‌فراز و درخت گشن‌بیخ را از ما نگیرد. دهباشی آن‌قدر بزرگ است که سرودن شعری برای او را ناچیز می‌پندارم. هیچ‌کسی با هیچ لفظی نمی‌تواند به کار و کارنامه دهباشی ابراز تشکر کند.

به انجام مصیبت‌های ما آغاز می‌آیی
به شهر بی‌صدای خستگان آواز می‌آیی

که می‌گوید که میدان نبرد ما تهی گشته؟
رسالت داری و بار دگر، سرباز می‌آیی

قفس‌ ناپایدار است و رهایی در مرام تو
تو برمی‌خیزی و یک آسمان پرواز می‌آیی

به مرهم ماندنِ زخم هری و کابل و زابل
برای حفظ بلخ و غزنه و درواز می‌آیی

بخارا بی‌تو غمگین است و تهران بی‌تو افسرده
زدم فالی که بار دیگر از شیراز می‌آیی

تو یک جغرافیا نیرویی و یک شهر بازویی
یقین دارم، یقین دارم که سرافراز می‌آیی

صف اهریمنان انبوه و تو تنهاترین انسان
تو در میدان جنگ نابرابر باز می‌آیی