چالش‌های پیش‌روی وزیر بهداشت کابینه جدید

در دنیای علم و نیز در بین وزارتخانه‌ها، هیچ علم و وزارتی نیست که حیطه کاری‌اش قبل از تولد تا مرگ و حتی پس از مرگ باشد. پزشکی و وزارتش بسیار گسترده است؛ از تشکیل جنین، غربالگری جنین، اقدامات درمانی قبل از تولد تا مسائل بعد مرگ.

وزارت بهداشت در یک‌طرف به تربیت نیرو می‌پردازد؛ هم رده‌های پزشکی و هم پرستاری. اما طرف دیگر وزارت، بیماران هستند و ارائه‌دهندگان خدمات، پزشک و پرستار. متأسفانه همه‌گیری کرونا اوضاع را بس بغرنج‌تر کرده است. تسریع در واکسیناسیون عمومی و تأمین دارو‌های بیماران بستری در آی‌سی‌یو از ضروریات است. بخشی از وظایف وزارت بهداشت خرید تجهیزات و ملزومات پزشکی است که روزبه‌روز پیشرفته‌تر و گران‌تر می‌شود. تحریم‌ها و گاهی هم انسان‌های طماع با دست‌های آلوده را هم به آن اضافه کنید.
متأسفانه گه‌گاهی خروج پزشکان و پرستاران را از کشور شاهدیم. ریشه‌یابی این پدیده ناخرسند و رفع علت‌ها در حیطه کاری وزارت بهداشت است. آنچه مردم ما از وزارت بهداشت انتظار دارند، موضوع خدمات است. رهبر فرزانه انقلاب نزدیک به این مضمون در جایی فرموده‌اند که آلام بیماری برای شخص کافی است، سعی کنیم آن را تخفیف بدهیم، نه اینکه بر آن بیفزاییم.

متأسفانه در این بخش ضعف عملکرد وزارت بهداشت و بیمه‌ها، صدای بیمار و پزشک و پرستار را بلند کرده است. تعرفه‌های پزشکی به‌هیچ‌وجه عادلانه نیست! حتی اگر ویزیت پزشکان را با کشور‌های همسایه هم مقایسه کنیم، وضع آنان بسیار عادلانه‌تر از ماست. از طرف دیگر، بیمه‌ها حتی با همین تعرفه‌های غیرعادلانه فعلی، به عناوین مختلف از نسخه‌ها یا اعمال جراحی ایراد‌های بنی‌اسرائیلی می‌گیرند. «کسورات» فعل تکراری بیمه‌هاست. یعنی همان نرخ غیرعادلانه را نیز هم از خدمات مثل آزمایشگاه، رادیولوژی، ویزیت و هم از اعمال جراحی کسورات می‌زنند. حالا اینکه موقع پرداختش ماه‌ها بعد است، بماند.
اما از نظر بیماران، آن‌ها نباید دغدغه پول و دارو و خدمات داشته باشند. گاهی دارو در داروخانه‌ها موجود نیست یا کمیاب است، اما در بازار سیاه شهر‌های مختلف با قیمتی گزاف موجود است.

به‌تازگی مدیرگروه یکی از رشته‌های پزشکی می‌گفت: بعضی متخصصان ما خرج مطبشان را هم درنمی‌آورند یا به‌زحمت درمی‌آورند. اگر پزشک پا روی وجدانش بگذارد، همین امر ممکن است او را به اعمال نسنجیده و باطل وادار کند.
انجمن‌های مختلف پزشکی، سازمان نظام‌پزشکی و پزشکی قانونی از تشکیلاتی هستند که می‌توانند در کنار وزارتخانه بایستند و آن را یاری کنند. تعامل و همدلی با این تشکیلات به انجام کار‌ها و وظایف وزارت بهداشت کمک می‌کند.

بودجه تحقیقاتی وزارت هم متأسفانه بسیار کم است. آیین‌نامه‌های ارتقا باید به تلاش هرچه بیشتر عضو هیئت‌علمی دانشگاه منجر و از اعضای هیئت‌علمی که مقاله یا کتاب می‌نویسند، بیشتر قدردانی شود.
به‌تازگی چندتن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی لایحه‌ای تهیه کرده‌اند که در صورت تصویب ممکن است مشکلات زیادی به وجود بیاورد. لایحه این است: افرادی که در حوزه‌های علمی تا «سطح» را خوانده‌اند، می‌توانند به طبابت (سنتی) مشغول شوند. درحالی‌که حضرات آیات ناصر مکارم و وحید خراسانی و دکتر مرندی، رئیس فرهنگستان پزشکی، با آن مخالفت کرده‌اند.