تأملی در تابلوی «پیامبر رحمت» اثر رضا بدرالسما، به مناسبت رحلت رسول اکرم (ص)
رسول اکرم (ص) بعد از بیست وپنج سال تحمل سختی‌های فراوان و محبت تمام‌نشدنی اش، توانست جامعه‌ای را از تاریکی برهاند. دست آدم‌ها را بگیرد و از گردابی مرگ آور به سوی ساحل امن نجات، بکشاند؛ دستی که «رضا بدرالسما» در اثر «پیامبر رحمت»، آن را به سمت آیه‌ای از آیه‌های قرآن نقش زده است که اشاره به لطف و محبت دارد.
امیرمنصوررحیمیان | شهرآرانیوز - نور شکافنده تاریکی فقط در پیشانی برگزیدگان می‌تابد. کسانی که از سوی خالق مبعوث می‌شوند تا پیامی را به بهترین شکلش به مردم ارائه کنند. آدم‌هایی در نهایت پاکی، عقل و مهربانی، تا از جامعه خشن و بدوی، مردمانی معقول، مهربان و خدا ترس بسازند. انسان‌هایی که برای این هدفشان حاضرند سخت‌ترین کار‌ها را انجام بدهند.
پیامبرانی که آخرینش محمد (ص) بود. کسی که با خاکستر داغی که روی سرش ریخته می‌شد و با تبعید و تهدید و گرسنگی کنار آمد و از مردم آن روزگار، حمزه و مقداد و ابوذر بیرون کشید. کسی که تنها با یاری پسر عموی نوجوانش علی (ع) و همسرش خدیجه (س)، قدم در این مسیر گذاشت. بعد از بیست وپنج سال تحمل سختی‌های فراوان و محبت تمام نشدنی اش، توانست جامعه‌ای را از تاریکی برهاند. دست آدم‌ها را بگیرد و از گردابی مرگ آور به سوی ساحل امن نجات، بکشاند. دستی که «رضا‌بدرالسما» در اثر «پیامبر رحمت»، آن را به سمت آیه‌ای از آیه‌های قرآن نقش زده است که اشاره به لطف و محبت دارد.
رضا بدرالسما نقاش، طراح، نگارگر، مینیاتوریست و استاددانشگاه پردیس اصفهان، در پنجم آذر سال ۱۳۲۸ در اصفهان چشم به جهان گشود. از کودکی به نقاشی علاقه داشت و از آنجایی که مادرش در رشته صنایع دستی مهارت داشت، سرانگشتانش با قلم مو آشنا شد. در سالیان بعد، نقاشی با آبرنگ، گواش و پاستل را به خوبی فراگرفت. مدتی میناکاری را نزد برادرش آموخت و پس از آن به صورت حرفه‌ای به فعالیت در رشته نگارگری مشغول شد. از استادان او می‌توان به جواد رستم شیرازی، یروانهد نهاپطیان، احمد بیضاوی و علی مانی اشاره کرد. او در این اثر که سال قبل اجرا شده است، اشاره به رسالت حضرت محمد (ص) دارد. ترکیب بندی و فرم‌ها همراه با رنگ آمیزی چشم نواز بدرالسما در این اثر همه در خدمت رساندن پیام و محتوا قرار گرفته اند. پیامی که چندان هم پیچیده نیست.
چشم مخاطب در ابتدا آیه‌ای از آیات کلام ا... را درست در میانه تصویر می‌بیند. این آیه روی لوحی گل آجین و با رنگ روشن و گرم نوشته شده است و در زمینه‌ای از فرشتگان که با رنگ سرد و آبی لاجوردی نقش زده شده اند، قرار گرفته است. رنگ لاجوردی‌ای که در همه اثر جاری است و نشانه‌ای از قدرت و لطف الهی است. عنصر بعدی که در حرکت چشم به نظر مخاطب می‌آید، دست حضرت است. دستی که به پیکری بزرگ‌تر از تمام آدم‌های تصویر شده در قاب و با غلبه رنگ آرامش بخش سبز، ختم می‌شود.
نقاش منظورش را واضح بیان می‌کند. پیامبر جلوه‌ای از لطف و عظمت الهی و نشان آرامش است که بزرگ‌تر از تمام آدم هاست. در پایین صفحه ترکیب انسان‌هایی است که پیامبر درحال موعظه آن هاست. این موج از آدم‌ها با چهره‌های خشن شروع شده و با حرکتی نرم به سوی انتهای صفحه کم کم محو می‌شوند و به سمت بالا کشیده می‌شوند. یعنی در رویارویی با آرامش، مهربانی و عظمت پیامبر، در لطف خدا حل می‌شوند. ولی نکته اصلی این اثر مهر است. جایی که هنرمند نقاش، آیه‌ای از لطف پرورگار را در میان قرار می‌دهد و قرآن را در دست حضرت محمد (ص) تصویر می‌کند. محبتی که با فرزندان و اصحابش تا امروز ادامه دارد.
در ادامه بخوانید
درباره پیامبر اکرم (ص) و مدارا با ادیان ابراهیمی در گفتوگو با ۴ دین‌پژوه
درباره فیلم «محمد رسول‌ا...» («الرساله») مصطفی عقاد که هنوز پس از ۴۵ سال تازگی دارد
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
