تاثیر دئودورانت‌ها بر بدن چگونه است؟

به گزارش شهرآرانیوز، دئودورانت ها، ژل‌ها و اسپری‌های ضد تعریق اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته شده و البته در بسیاری از مواقع در یک محصول ارائه می‌شوند. باید در نظر داشت چند تفاوت اساسی بین آن‌ها وجود دارد. در این یادداشت به بررسی تاثیر آن‌ها بر بدن می‌پردازیم.

دئودورانت‌ها معمولا برای سرکوب بوی تند مرتبط با عرق کردن زیر بغل استفاده می‌شود. این بو توسط باکتری‌هایی تولید می‌شود که روی پوست زندگی کرده و از چربی‌ها و پروتئین‌های ترشح شده توسط غدد آپوکرین، نوعی غده عرق، تغذیه می‌کنند.

این چربی‌ها و پروتئین‌ها به طور طبیعی بویی ندارند، اما هنگامی که باکتری‌ها از این مواد تغذیه می‌کنند، محصولات جانبی مختلفی از جمله اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک تولید می‌کنند. در حقیقت این مواد هستند که در فرایند تعریق منجر به بوی نا مطبوع می‌شوند.

برای مبارزه با این باکتری ها، دئودورانت‌ها حاوی دو ماده شیمیایی اولیه هستند. اولین مورد اتانول است. اتانول یا همان الکل طبی درست مانند ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل، بسیاری از باکتری‌ها را از بین برده و در نتیجه اسید‌های مضر تولید شده را کاهش می‌دهد. در تکمیل این فرایند و عامل پشتیبان این موضوع عطر‌هایی هستند که باقی مانده رایحه اتانول را می‌پوشانند. به گزارش سیناپرس، در حالی که دئودورانت‌ها برای سرکوب بوی ناشی از تعریق زیر بغل خوب هستند، اما با عرق مقابله نمی‌کنند. اینجاست که ضد تعریق‌ها وارد عمل می‌شوند.

ضد تعریق‌ها چگونه کار می‌کنند؟
تقریباً ۹۸ درصد عرق را  آب تشکیل داده و بخش باقیمانده شامل نمک‌هایی از جمله سدیم، پتاسیم و کلسیم است. این غده توسط نوع دیگری از غدد عرق به نام غدد اکرین پمپ می‌شود. هنگامی که بدن تحت استرس و فشار بوده یا خیلی گرم است، این ساختار‌های طولانی و پیچ خورده، آب را از زیر به سطح پوست هدایت می‌کنند.
به گزارش خبرگزارریی سینا، مانند چربی‌ها و پروتئین‌هایی که از غدد آپوکرین ترشح می‌شوند، خود عرق نیز بو نمی‌دهد. باید اذعان داشت که بسیاری از افراد تصمیم می‌گیرند که تولید عرق را در بدن خود سرکوب کنند، علیرغم اینکه بوی بد بدن ارتباط چندانی با خود عرق ندارد.

ضد تعریق‌ها حاوی نمک‌های آلومینیوم هستند که معمولاً هگزا هیدرات کلرید آلومینیوم است. به گزارش سیناپرس، این مواد می‌توانند به چند روش برای جلوگیری از تعریق عمل کنند: آن‌ها رسوب کرده و یک ماده ژل مانند را تشکیل می‌دهند که انتهای غدد اکرین را برای مدتی  کوتاه مسدود می‌کند. نمک‌ها همچنین می‌توانند از غدد عبور کرده و وارد سلول‌های پوشاننده مجرا شوند.

به لطف قانون اسمز، که حرکت آب برای متعادل کردن غلظت نمک است، سلول‌ها با مایع متورم می‌شوند و عبور اکرین را مسدود می‌کنند. در نهایت نمک‌های آلومینیوم از سلول‌ها خارج می‌شوند و به حالت عادی منقبض شده و یک بار دیگر مجرا باز می‌شوند.

به همین دلیل است که ضد تعریق‌ها باید روزانه استفاده شوند  و همچنین به همین دلیل است که آن‌ها باعث ایجاد لکه‌های زرد روی لباس شما می‌شوند. برخلاف تصور رایج، لکه‌های زرد از نمک‌های آلومینیوم ناشی می‌شوند، نه از خود عرق.

منبع: آخرین خبر