مسیح و شفای مرد دست خشکیده

علی صمدی جوان| عیسی مسیح(ع) در زمره پیامبرانی است که معجزات وی با درمان انسان‌ها در ارتباط است. در واقع آن چیزی که در ذهن مخاطب و حتی پیروان این آیین یکتاپرستی نقش بسته است و بارها نیز از آن یاد می‌شود، قدرت الهی او برای شفای بیماران و زنده کردن مردگان است.

انجیل یوحنا به قدرت این پیامبر اولوالعزم اشاره داشته و می‌گوید: عیسی کارهای بسیار دیگری هم انجام داد که اگر جزئیات آن‌ها به تفصیل نوشته شود گمان می‌کنم تمام دنیا هم گنجایش کتابهایی را که نوشته می‌شد نمی‌داشت. معجزات حضرت عیسی(ع) در چهار دسته آمده است: شفای بیمار، جن گیری،زنده کردن مردگان و کنترل بر طبیعت.

در ارتباط با شفای بیماران نکات متعددی در متون دینی مسیحیت ذکر شده است که شاخص‌ترین آن، بینا کردن چشم نابینایان بوده است. در اناجیل چهارگانه ذکر شده است که چهار مرتبه نابینایان به دست عیسی بینا می‌شوند. هر چهار انجیل در مورد بینا کردن نابینا در نزدیکی اریحه، کمی قبل از مصائب مسیح سخن می‌گویند. در انجیل متی از بینا شدن دو نابینا در گالیله سخن گفته می‌شود. نابینایان به عیسی «پسر داوود» می‌گویند و او به چشمان آنان دست زده و آن‌ها بینا می‌شوند. بینا شدن نابینای ارثی در انجیل یوحنا گفته می‌شود و در زمان عید سوکوت اتفاق می‌افتد. عیسی مقداری گل بر روی چشم مرد قرار می‌دهد و به او می‌گوید که چشمان‌اش را بشورد. بعد از شستشو آن مرد بینا می‌شود.

در اناجیل چهارگانه، دو مرتبه دیگر نیز به شفای نابینا و لال اشاره شده است که شیطان به درون آنها رسوخ کرده است. یک مرتبه جن‌گیری از فردی نابینا و لال در کنیسه کاپرنوم و یک مرتبه نیز جن‌گیری از یک فرد لال در منابع دینی آنان آمده است. براساس متون برجای مانده، پس از آنکه عیسی(ع) دو فرد نابینا را شفا می‌دهد، فردی ناشنوا را پیش او می‌آورند تا شیطان را از درون‌اش خارج کند. عیسی این‌کار را می‌کند و آن مرد که از هنگام تولد تا آن زمان نمی‌توانست سخنی بگوید، لب به سخن گشود و همگان را به تعجب وا داشت. در واقع این تنها معجزه عیسی(ع) است که هم پیوند با معلولیت دارد و هم به جن‌گیری مرتبط است.

اهمیت این معجزات و تاثیر عمیقی که می‌توانست بر ایمان مردم درطول تاریخ بگذارد به حدی بود که برخی معجزات حضرت عیسی(ع) در قرآن نیز عینا آمده است. بطور مثال در آیه 110 سوره مائده آمده است:

«هنگامی را که خدا فرمود ای عیسی پسر مریم نعمت مرا بر خود و بر مادرت به یادآور آن‌گاه که تو را به روح‌القدس تأیید کردم که در گهواره [به اعجاز] و در میانسالی [به وحی] با مردم سخن گفتی و آن‌گاه که تو را کتاب و حکمت و تورات و انجیل آموختم و آن‌گاه که به اذن من از گل [چیزی] به شکل پرنده می‌ساختی پس در آن می‌دمیدی و به اذن من پرنده‌ای می‌شد و کور مادرزاد و پیس را به اذن من شفا می‌دادی و آن‌گاه که مردگان را به اذن من [زنده از قبر] بیرون می‌آوردی و آن‌گاه که [آسیب] بنی اسرائیل را هنگامی که برای آنان حجت‌های آشکار آورده بودی از تو بازداشتم پس کسانی از آنان که کافر شده بودند گفتند این[ها چیزی] جز افسونی آشکار نیست».

آخرین نکته از شفا دادن معلولان توسط عیسی مسیح(ع)، شفا دادن معلولان جسمی است که اناجیل نیز اشاره‌ای داشته‌اند. این معجزه و شفا در کاپرنوم اتفاق می‌افتد و تنها انجیل یوحنا به آن نمی‌پردازد. براساس داستان انجیل، یک معلول بر روی یک فرش به پیش عیسی(ع) آورده شد. عیسی به او می‌گوید که بلند شده و راه رود و او نیز بلند می‌شود و شفا می‌یابد. عیسی به او می‌گوید که گناهانش بخشیده شدند که باعث خشم فریسیان می‌گردد. البته انجیل یوحنا جای دیگر و در داستان مشابهی در مورد شفا یافتن یک معلول در بتسدا سخن گفته است.

توجه به معلولیت و شفای آن براساس قدرت‌های الهی، بیش از سایر پیامبران در مورد حضرت عیسی(ع) آمده است و شاید بتوان گفت امروز که در اقصی نقاط جهان مسیحیت که حقوق مدنی افراد دارای معلولیت به درستی رعایت می‌شود، ریشه‌ در آموزه‌های دینی ایشان دارد.