به گزارش شهرآرانیوز، غزل ذوقینیا، کارگردان فیلم کوتاه نرموک که نخستین اثر سینماییاش به این جشنواره راه یافته، درباره حس و تجربه خود میگوید: جشنواره فجر معتبرترین رویداد سینمایی ایران است و آرزوی هر فیلمساز، بازیگر و نویسندهای است که در آن حضور داشته باشد. برای من که با اولین فیلمم توانستم به این جشنواره راه پیدا کنم، حس شگفتانگیزی بود. این اتفاق نشان داد که مسیر درستی را طی کردهام و تلاشی که برای ساخت این فیلم داشتم، بیهوده نبوده است.
او همچنین به چالشهای ادامه مسیر حرفهای خود اشاره کرد و توضیح میدهد: اینکه فیلمم در کنار آثار ارزشمند سینمای ایران دیده و داوری میشود، برایم یک حس ناب سینمایی را زنده کرد. اما در عین حال، مسئولیت من را سنگینتر کرد، چراکه حالا باید در فیلمهای بعدی نهتنها این کیفیت را حفظ کنم، بلکه به درجات بالاتری نیز برسم.
این فیلمساز اضافه میکند: طبق شناختی که از جشنواره فجر دارم، معمولاً فیلمسازانی که در بخش فیلم کوتاه این جشنواره دیده میشوند، مسیر حرفهای متفاوتی را پیش رو دارند. این جشنواره، همانند جشنواره فیلم کوتاه تهران، میتواند سکوی پرش و پلی میان استعدادهای نوظهور و سینمای حرفهای باشد.
ذوقینیا با اشاره به گستره مخاطبان جشنواره فجر ادامه میدهد: یکی از نکات مهم این جشنواره این است که مخاطبان گستردهای دارد. ممکن است بسیاری از افراد جشنواره فیلم کوتاه تهران را نشناسند، اما جشنواره فجر را میشناسند و رسانهها نیز تمرکز بیشتری روی آن دارند. همین موضوع باعث میشود که فیلمهای حاضر در جشنواره بهتر دیده شوند و مخاطبان خود را پیدا کنند. این فضا فرصت بسیار خوبی برای فیلمسازان جوان فراهم میکند تا بتوانند به مسیر حرفهای سینما نزدیکتر شوند.
او با اشاره به بخش «فیلم کوتاه» این جشنواره بیان کرد: حضور در جشنواره فیلم کوتاه تهران، تنها از منظر این بخش، بلکه به طور کلی، برای من بستر مهمی بود. این جشنواره باعث شد به درک عمیقتری از فیلمهای کوتاه برسم و بتوانم سطح آثار مختلف را با یکدیگر مقایسه کنم. دیدن فیلمها، ارتباط با داوران و مخاطبان حرفهای، دریافت بازخوردها و شناخت دغدغههای مشترک میان فیلمسازان، همگی تجربههایی بودند که مسیر فیلمهای آیندهام را تحت تأثیر قرار خواهند داد.
کارگردان فیلم کوتاه «نرموک» با اشاره به اهمیت رقابت در این جشنواره تأکید میکند: با اولین فیلمم در این جشنواره حضور پیدا کردم، در حالی که حتی بهعنوان مخاطب هم تجربه آن را نداشتم. اما حضور در آن به من کمک کرد تا بفهمم سطح رقابت فیلمها چگونه است و برای آینده باید چه آثاری بسازم که بتوانند در این سطح رقابت کنند.
ذوقینیا در ادامه میگوید: جالب است که از میان فیلمهای حاضر در بخش استعدادهای نو، تنها نرموک به جشنواره فجر راه یافت. این موضوع نشان میدهد که فیلم سطح بالایی داشته و توانسته نظر داوران را جلب کند.
او اضافه میکند: حضور در جشنوارهها تنها به معنای نمایش فیلم نیست، بلکه فضایی است که در آن فیلمسازان، داوران، اساتید و تماشاگران، همگی با دغدغه مشترک سینما گرد هم میآیند. این محفل بزرگ سینمایی به من کمک کرد تا به درک عمیقتری از نقش سینما برسم و آن را حرفهایتر ببینم. دلیل استفاده از واژه «حرفهای» این است که وقتی فیلم خود را در کنار آثار دیگر مقایسه میکنی، متوجه میشوی که برای فیلمهای بعدی باید چه سطح کیفی را رعایت کنی تا بتوانی رقابت کنی و نگاه درستی از خود در سینما ارائه دهی.
این فیلمساز همچنین به اهمیت شبکهسازی و یادگیری در جشنوارهها اشاره کرد: فارغ از نمایش فیلم، جشنوارهها بستری برای ایدهیابی، ایجاد ارتباطات، گفتوگوهای سینمایی و کسب تجربه هستند. این تعاملات باعث میشود که نگاه فیلمساز نسبت به قبل تغییر کند و درک دقیقتری از سینما پیدا کند.
ذوقینیا در ادامه با تأکید بر ارزش معنوی جشنوارهها توضیح میکند: من به حضور در جشنواره صرفاً بهعنوان یک موفقیت نگاه نمیکنم، بلکه آن را فرصتی برای یادگیری و ذخیره تجربیات میدانم. فیلمساز باید از این فضا بهگونهای بهره ببرد که بتواند در آثار بعدی خود رشد کند و سطح بالاتری را ارائه دهد.
او بیان میکند: موضوعی که در مورد نرموک وجود دارد، این است که کاملاً جهانی است؛ یعنی هم در ایران به آن پرداخته میشود و هم در سطح بینالمللی اهمیت دارد. در جشنوارههای ایرانی، نگاه ویژهای که به فیلم شد، بیشتر به دلیل رویکرد روانشناختی و بدیع من نسبت به یک موضوع کلیشهای بود. من تلاش کردم که این مسئله را در فضاسازی درستی ارائه دهم و همین باعث شد که بازخوردهای خوبی از سوی داوران، مخاطبان و اساتید در تهران دریافت کنم.
کارگردان فیلم کوتاه «نرموک» درباره تفاوت احتمالی واکنشها در جشنوارههای داخلی و بینالمللی توضیح میدهد: در جشنوارههای خارجی، احتمالاً بیشتر بر جنبههای انسانی و جهانی فیلم تأکید شود، در حالی که در ایران شیوه روایت و فضاسازی فرهنگی آن مورد توجه بوده است. یکی از مفاهیمی که در فیلم مطرح کردهام، مسئله «بچهپوشی» است که در هر دو بستر داخلی و خارجی، یک موضوع جدید محسوب میشود. این مسئله میتواند باعث شود که فیلم با واکنشهای مثبتی مواجه شود.
ذوقینیا در ادامه به تأثیر تحصیلات خود در شکلگیری نگاه فیلم اشاره کرده و ادامه میدهد: به دلیل اینکه روانشناسی خواندهام، توانستم نگاه دقیقی به این مسئله داشته باشم و آن را با زبان سینما ترکیب کنم. به همین دلیل است که در جشنوارههای فیلم کوتاه تهران و فجر مورد توجه قرار گرفت. این نگاه شخصی و ویژه به هویت فردی و جنسی، همان عاملی است که فکر میکنم میتواند در جشنوارههای بینالمللی نیز مورد استقبال قرار بگیرد.
او میگوید: به نظر من، باید این دو جشنواره را از یکدیگر جدا کنیم. جشنواره فیلم کوتاه تهران به دلیل اینکه اسکار کوالیفاید است، معمولاً فیلمهایی که در آن ارائه و تقدیر میشوند، در جشنوارههای بینالمللی هم مسیر هموارتری دارند و موفق عمل میکنند. اما جشنواره فیلم فجر، در گذشته چنین تأثیری داشت، اما حالا بسیاری از فیلمهایی که در این جشنواره موفق هستند، در سینمای جهان چندان دیده نمیشوند.
این فیلمساز خاطرنشان میکند: در تاریخ جشنواره فجر، نمونههایی مانند آثار اصغر فرهادی و مجید مجیدی را داریم که هم در این جشنواره موفق بودهاند و هم در سطح بینالمللی مورد توجه قرار گرفتهاند. اما این اتفاق برای همه فیلمها رخ نمیدهد.
ذوقینیا در پایان اشاره کرد: بههرحال، این دو رویداد سینمایی بزرگ، نقش مهمی در معرفی سینمای ایران به جهان دارند. جشنواره فجر و فیلم کوتاه تهران، هر سال پذیرای طیف وسیعی از فیلمها هستند و هرکدام میتوانند به شیوه خود، مسیر سینمای ایران را در عرصه جهانی هموار کنند.