به گزارش شهرآرانیوز؛ مکتب اسلام، جایگاه بالایی را برای زن به خصوص مادر بیان داشته است. از همین روی لازم است جایگاه حقیقی مادر به عنوان رکن اساسی در زندگی انسان، به درستی شناخته و مورد تمجید و ستایش قرار بگیرد و سعی در ادای حقوق او شود. جایگاه مادر در قرآن کریم بارداری و شیردهی دو مقطع مهم در نقش مادری است که زحمات بسیاری را برای مادر به همراه دارد. دوران بارداری، دورانی است که فرزند در درون رحم مادر همراه اوست و از شیره جان او تغذیه می‌کند و سختی‌ها بسیاری را برای او به همراه دارد.
تولد فرزند، دوره رهایی از سختی‌ها نیست. باز دورانی است که مادر در آن دوران سختی‌های بسیاری را تحمل می‌کند. یکی از این سختی ها، شیردادن فرزند است که باید در آن بسیاری از مسایل بهداشتی و معنوی را رعایت کرد. توجه به زمان شیر دادن تا خوردن لقمه حلال باید توسط مادر مورد اهمیت قرار بگیرد. این دوران آنگونه مورد اهمیت بوده است که خدای متعال در قرآن کریم بدان اشاره کرده است: «والوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین؛ مادران، فرزندان خود را دو سال تمام، شیر می‌دهند.» کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کند دارای تن و روان سالم تری نسبت به دیگر کودکان هستند.
جایگاه مادر در احادیث اهل بیت (ع) در متون اسلامی، اهمیت زیادی به مقام مادر و جایگاه او در زندگی انسان داده شده است.
یکی از متونی که به حقوق مادر اشاره شده است، رساله حقوق امام سجاد (ع) است که در بخش حقوق خویشاوندان در کنار دیگر حقوق (حق پدر، فرزند و برادر) به آن اشاره شده است. وَ اَمَّا حَقُّ اُمِّکَ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّهَا حَمَلَتْکَ حَیْثُ لَا یَحْتَمِلُ اَحَدٌ اَحَداً (و، اما حق مادرت این است که بدانی او آنگاه که هیچکس حمل کسی را بر دوش خود نمی‌پذیرفت، تو را بر دوش خود کشید).
در این مدت ۹ ماهه یا کمتر، مادر ناگزیر است بسیاری از خواسته‌های غذایی خود را به کنار نهد و آن چیزی را بخورد که نیاز کودک است. وَ وَقَتْکَ بِجَمِیعِ جَوَارِحِهَا (و با تمام اعضایش از تو مراقبت کرد).
بعد از این فراز، امام سجاد (ع) به بیان نمونه‌هایی از این موارد می‌پردازند: وَ لَمْ تُبَالِ اَنْ تَجُوعَ وَ تُطْعِمَکَ (او باکی نداشت که خود گرسنه بماند ولی تو را غذا بدهد) وَ تَعْطَشَ وَ تَسْقِیَکَ (و نیز خود تشنه بماند ولی تو را سیراب نماید) وَ تَعْرَى وَ تَکْسُوَکَ (خود چیزی برای پوشش نداشته باشد ولی تو را بپوشاند) وَ تَضْحَى وَ تُظِلَّکَ (خود در آفتاب بماند ولی تو را در سایه نگه دارد) وَ تَهْجُرَ النَّوْمَ لِاَجْلِکَ (او به خاطر تو بی خوابی کشید) وَ وَقَتْکَ الْحَرَّ وَ الْبَرْدَ (و تو را از گرما و سرما محافظت کرد) لِتَکُونَ لَهَا (تا تو برای او باشی) همه زحمات مادر برای آن است که تو برای او باشی، تو حاصل زحمات او تا بار محبت خویش را بر دوش تو بگذارد و تو نیز به او محبت کنی.