ثبت‌نام سفر به عتبات ویژه عرفه ۱۴۰۴ آغاز شد | افزایش هزینه‌ها بین ۵ تا ۲۰ درصد کتاب «دینامیک به‌روز»، روایتی از طراح سازه‌های مهندسی جبهه، رونمایی می‌شود برنامه ریزی برای افزایش چشمگیر بازدید‌ها و اعزام‌ها به مناطق عملیاتی دفاع مقدس رحیم‌پور ازغدی: ایمان به وعده‌های الهی، مسیر آرامش، رشد و پیروزی در زندگی است لباسی که با عشق پوشید | خادمی امام رضا (ع) برای رئیسی یک هویت بود پیشنهاد نام‌گذاری مجتمع قضایی به نام شهید آیت‌الله رئیسی | ضرورت بازخوانی نقش دستگاه‌ها در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت «سه فصل در یک برداشت»؛ روایتی تحلیلی از سیره عدالت‌محور شهید رئیسی رونمایی از مستند شهید آیت‌الله رئیسی در مشهد هم‌زمان با اولین سالگرد شهادت ایشان مدیر عالی حرم مطهر رضوی: فعالین حوزه روابط عمومی به حوزه زیارت توجه ویژه داشته باشند تولیت آستان قدس رضوی: اخلاق و سیره رضوی باید سرمشق فعالیت‌ها و رفتار خادمیاران باشد حسینیه معلی تولید فصل جدید خود را آغاز کرد | تغییرات در میز ذاکران یاد مرگ، ذکر مبارکی که رهایی‌بخش است سی‌ونهمین جشنواره قرآن و عترت دانشجویان سراسر کشور برگزار می‌شود نقش توکل در سبک زندگی اسلامی | توکل؛ سدشیطان، رمز عزت انتقاد دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه به شیوه آموزش در حوزه‌ها امکان زیارت جمعی زائران ایرانی در روضه رضوان فراهم شد حوزه علمیه نباید در گذشته متوقف بماند | هشدار درباره خطر تحجر و تقدس‌نمایی در برخی محافل حوزوی بازدید رایگان از موزه ملی انقلاب و دفاع مقدس هم‌زمان با روز جهانی موزه + ساعات بازدید تشریح برنامه‌های بزرگداشت شهید جمهور و دیگر شهدای خدمت در سراسر کشور
سرخط خبرها

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

  • کد خبر: ۳۱۶۲۹۸
  • ۲۵ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۰:۰۳
رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
بعضی فیلم‌ها را یک‌بار که نه چندبار باید دید. مختارنامه هم از آن جنس فیلم‌هاست. به‌ظاهر مروری بر وقایع پیش و پس عاشورا دارد؛ آنچه عاشورا را رقم می‌زند، ولی انگار آن را برای حال و احوال امروز ساخته‌اند.

بعضی فیلم‌ها را یک‌بار که نه چندبار باید دید. مختارنامه هم از آن جنس فیلم‌هاست. به‌ظاهر مروری بر وقایع پیش و پس عاشورا دارد؛ آنچه عاشورا را رقم می‌زند، ولی انگار آن را برای حال و احوال امروز ساخته‌اند. از تعلل مختار برای یاری رساندن به امامش تا آن جماعت مذبذبِ منتظرِ منفعل؛ که بی‌آنکه بدانند در رقم خوردن همه وقایع دخیل‌اند و همچنان دست به شمشیر منتظر امامشان ایستاده‌اند؛ که بیاید و تعیین تکلیفشان کند؛ که بیاید و از ظلم برهاندشان؛ که بیاید و عدالت گمشده‌شان را به آنها بازگرداند؛ که بیاید و دادشان را بستاند؛ که بیاید و گرهی از مشکلاتشان بگشاید.

به نظرتان انتظارشان به ما مردم امروزی نمی‌ماند. غیبت را بهانه خوبی کرده‌ایم تا از تکلیفمان شانه خالی کنیم. انگار خودمان هم باورمان شده است که روز موعود هر آنچه در توان داریم، خرج اماممان می‌کنیم. غافل از اینکه همان مسیر را امثال توابین که در هر دوره‌ای زیسته‌اند، بسیار پیش‌تر از ما پیموده‌اند. به قول مختار دنیا آن‌قدر مکر و تزویر در آستین دارد که هرکدام ما را به بهانه‌ای به سکون و انفعال بکشاند؛ «مگر نه اینکه کار هم عبادت است!»، «در این وااسفایی که کسی بندگی خدا را نمی‌کند، به‌جاآوردن همین دورکعت نماز و روزه هم کلی است.»، «می بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری نکن.» و.‌.. .

می‌خواهد مختار کیاس باشیم و دربند موازنه‌های سیاست یا «بن شداد» تواب آیه‌خوان سر به سجود؛ اگر آماده نباشیم هر دو قطعا از همراهی امام جا می‌مانیم. اشتباه نکنید! از غافلان و واماندنگان دین صحبت نمی‌کنیم. از امثال خودمان می‌گوییم که دنیا و آخرت را پنجاه پنجاه به موازات هم پیش می‌برند تا نه سیخ بسوزد و نه کباب. همان‌ها که به‌خاطر منفعت و گاه مصلحتشان، همیشه میانه راه را می‌گیرند. محبت امام را در دل دارند، ولی تا آنجا که از مشغله‌های دنیایی‌شان جا نمانند. آفتی که انتظارشان را به انفعال کشیده است.

شاید لازم باشد دوباره درنقش یک منتظر عهد تازه‌ای با خودمان ببندیم و قدری از خودمان و روزمرگی هایمان فاصله بگیریم و باور داشته باشیم که جهاد امروز خیلی از ما رفتن به مصاف تزویر است که آفت دین شده است. تزویری که اغلب با لباس دیانت و تقوا به میدان می‌آید. همان سکه دورویی که یک طرف آن نام خدا و طرف دیگرش نقش شیطان است و ما غافل از آن شیر و خط می‌اندازیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->