نیم نگاهی به رویدادهای مهمی که به دلیل کرونا با محدودیت روبه رو شدند

نجفی | شهرآرانیوز - «کرونا» همچنان و بعد از ۲ سال، محل بحث است و نگرانی‌های زیادی ایجاد می‌کند. هنوز می‌تواند با کمی تعلل و ناپرهیزیِ بهداشتی دوباره قد علم کند و همه چیز را به باد بدهد. حتی حالا که مسابقات یورو ۲۰۲۰ با تماشاگر برگزار می‌شود. حتی حالا که کنسرت‌ها و خیلی از برنامه‌های فرهنگی جهان آرام آرام دارد به روال سابق برمی گردد، اما اینجا در کشورمان، وزیر بهداشت بعد از هربار زردشدن و نارنجی شدن و قرمز شدن اوضاع ما را برای هجمه بعد و پیک بعدی کرونا آماده می‌کند و هشدار می‌دهد، ولی خبری از واکسیناسیون گسترده نیست. دز اول با وجود برخی شلختگی‌ها و بی نظمی‌ها هنوز نیامده تمام شده و خبری هم از دز دوم نیست.

واکسن ایرانی برکت همچنان در مرحله آزمایش است و روشن نیست دقیقا چه موقع می‌تواند به طور گسترده استفاده شود، اما سؤال اساسی اینجاست که، چه زمانی وضعیت نسبتا عادی می‌شود؟ لااقل اوضاع طوری پیش برود که بتوانیم مانند دیگر کشور‌های جهان در امورات جمعی شرکت و برخی از برنامه‌های فرهنگی و هنری را با احتیاط برگزار کرد، ولی به نظر می‌رسد این اتفاق حالاحالا‌ها دور از دسترس است و نمی‌توانیم هم پای جهان به وضعیت عادی برگردیم.

کرونا با المپیک چه می‌کند؟

همچنان برگزاری برخی جشنواره‌ها و برنامه‌های فرهنگی و هنری مهم و تأثیرگذار دنیا یا مثل گذشته برگزار نمی‌شود یا با تدابیر شدید بهداشتی انجام می‌شود، تفاوتی هم نمی‌کند رویداد ورزشی مهمی مثل المپیک باشد یا یک رویداد فرهنگی و هنری. به عنوان مثال، آکادمی اسکار اعلام کرده بود به طور موقت و تنها برای یک سال فیلم‌هایی را که اکران سینمایی نداشته باشند واجد شرایط رقابت در شاخه‌های این جوایز سینمایی خواهد دانست، این در حالی است که پیش از این حداقل ۷ روز اکران تجاری در کشور مبدا از شروط اصلی این شاخه از جوایز اسکار بود. حتی در روز برگزاری اسکار هم حضور مهمان‌ها بیشتر شبیه جمع شدن در یک تالار عروسی بود تا اسکار همیشگی و هیجان انگیزی که کلی آب وتاب داشت و میلیون‌ها بیننده در سرتاسر جهان تماشایش می‌کردند.

جشنواره جهانی فیلم فجر هم با مصیبت‌های زیادی سی وهشتمین دوره اش را برگزار شد. هرچند محمدمهدی عسگرپور، دبیر جشنواره، گفته بود: «ما نخستین جشنواره و رویداد فرهنگی، هنری بودیم که به دلیل مسئله کرونا تصمیم به تعطیلی گرفتیم.» از سویی دیگر هرچه به برگزاری المپیک توکیو نزدیک می‌شویم حاشیه‌های آن هم بیشتر می‌شود. به تازگی هم متخصصان ارشد ویروس کرونا در ژاپن توصیه کرده اند که المپیک توکیو بدون حضور تماشاگران برگزار شود تا خطر شیوع بیشتر ویروس کاهش یابد.

کرونا و کنسرت‌های آنلاین

اما کرونا در کشور کم و بیش، همه کنسرت ها، تئاتر‌ها و نمایش فیلم در سینما‌ها را به تعطیلی کامل کشاند. حتی خیلی از خوانندگان از ایده برگزاری کنسرت برخط (آنلاین) حمایت نکردند و ترجیح دادند مدتی بگذرد و همه چیز به روال عادی برگردد. از طرفی، حتی در روز‌هایی که وضعیت پایتخت و دیگر کلان شهر‌ها زرد بود و این اتفاق نیفتاد و شرکت‌های برگزارکننده کنسرت میلی به این کار نداشتند. به عقیده آن‌ها برگزاری کنسرت با ظرفیت ۳۰ تا ۵۰ درصد ظرفیت سالن و یک سانس در روز توجیه اقتصادی ندارد و تنها با هدف به جریان افتادن دوباره چرخ اقتصاد هنر به انجام آن مجبور هستند. چراکه هزینه‌های اجاره و خدمات فنی سالن‌ها و هزینه تبلیغات شهری و مجازی که مردم را ترغیب به استقبال از اجرا‌ها کند، در عمل سودی برای برگزارکننده باقی نمی‌گذارد.

با همه این محدودیت ها، یکی از معدود خوانندگان شاخص موسیقی سنتی یعنی شهرام ناظری ترجیح داد به صورت آنلاین کنسرت برگزار کند، ولی با سانسور آلات موسیقی گروهش همراه بوده است. شهرام ناظری، استاد آواز ایران، در کنسرت جمعه ۷ خرداد و بعد از این اتفاق گفت: «ای کاش در رادیو و تلویزیون ما امکانی فراهم بود که هنرمندان می‌توانستند چیز‌هایی که دوست دارند و فکر می‌کنند برای مردم خوب است برای مردم اجرا کنند و با مردم حرف بزنند و این می‌توانست بازده فرهنگی خیلی عالی داشته باشد.» این یعنی با وجود محدودیت‌های شدید کرونایی، خوانندگان و برگزارکنندگان کنسرت‌های آنلاین باید با ممیزی‌های بیشتری هم از سوی ساترا، سازمان تنظیم و مقررات صوت و تصویر فراگیر، دست و پنجه نرم کنند.

کوچ سینماگران به شبکه نمایش خانگی

این شاید یکی از عجیب‌ترین دوره‌های شبکه نمایش خانگی در تاریخ کشور باشد. تقریبا همه کارگردانان شاخص ایران با یکی از پلتفرم‌های نمایش اینترنتی قرارداد بسته اند و هرروز خبر ساخت سریالی از سوی یکی از آن‌ها با حضور تعداد زیادی از بازیگران شاخص کشور منتشر می‌شود. این تازه مختص به بازیگران نبوده و پس از این کوچ عظیم سینماگران حالا نوبت به خواننده‌ها رسیده است. کنسرت گذاشتن تعطیل شده و کنسرت آنلاین هم خیلی جواب نمی‌دهد در نتیجه یک گزینه بیشتر نمی‌ماند؛ اینکه خواننده را به هر عنوانی بیاوریم وسط گود.

حالا فرقی هم نمی‌کند بلدِ گود باشد یا نه. مثلا فرزاد فرزین که پیش از این در چندتا سریال بی نهایت آبکی بازی کرده یک برنامه تاک شوی اینترنتی پنج قسمته را اجرا کرد که با واکنش سخت و تمسخرآمیز بینندگانش روبه رو شد. همچنان که پژمان جمشیدی دارد این کار را می‌کند که البته اوضاعش از خیلی‌ها بهتر است و ظاهرا برنامه اش مخاطبان بیشتری هم دارد. البته شهاب حسینی و بنامین بهادری هم همین کار را می‌کنند و خلاصه همه دارند در شبکه خانگی با همدیگر حرف می‌زنند و همدیگر را در برنامه‌های مختلف دعوت می‌کنند و موسیقی اجرا می‌کنند و می‌ترکانند. به نظر می‌رسد کرونا کاری کرده که کسی از قافله اجرای برنامه عقب نماند جز جواد هاشمی که او برای مدتی در تلویزیون برنامه مناسبتی ماه رمضان را اجرا می‌کرد!