‌می‌توان رشته این چنگ گسست

هلن آدامز کلر ۲۷ ژوئن ۱۸۸۰ به‌دنیا آمد. او ۱۸ ماه بعد به‌علت ابتلا به مننژیت (یا شاید مخملک یا تب مغز به هر روی به‌دلیل ابتلا به یک بیماری عفونی)، بینایی و شنوایی خود را از دست می‌دهد. ناگهان جهان خاموش می‌شود. نه صدایی به گوش می‌رسد و نه نوری به چشم می‌آید. هلن کلر کوچک در ابتدا بسان همه بچه‌های هم‌سن‌وسال خود از ایما و اشاره برای بیان مقصودش استفاده می‌کند، اما به‌تدریج درمی‌یابد که هم‌سالانش تکان دادن لب‌ها را جایگزین ایما و اشاره‌های کودکانه می‌کنند، حال آنکه او از این توانایی محروم است. هلن هرچه بزرگ‌تر می‌شود، غمش نیز بزرگ‌تر و جهانش تهی‌تر می‌شود. سکوت و تاریکی، او را پرخاشگر و ستیزه‌جو می‌کند.

اما ورود «آن سالیوان» به زندگی هلن کلر، تولد مجدد اوست. سال ۱۸۸۷ آن سالیوان نابینا، فارغ‌التحصیل موسسه آموزشی نابینایان «پرکینز»، به‌عنوان معلم وارد خانه کلر شده، تا پایان عمر خود (بیش از ۴۰ سال) در این خانه ماندگار می‌شود. به کمک سالیوان، کلر دوباره ارتباط خود با دنیای اطرافش را بازمی‌یابد. به‌تجربه می‌آموزد که می‌توان دنیا را جور دیگری دید، آن‌گونه که هیچ چشمی قادر به رؤیت آن نیست. می‌توان صدای زندگی را شنید؛ صدایی که ناشنیدنی است.

هلن کلر روزبه‌روز به آموزش‌های سالیوان علاقه‌مندتر می‌شود و آموزه‌های سالیوان، لذت کشف دوباره جهان را پیش رویش می‌گذارد. انگیزه زندگی در هلن دوباره زنده می‌شود و او با جدیت و پشتکار، دنیای ارتباطی خود را گسترش می‌دهد و به آموختن علوم می‌پردازد. سال ۱۹۰۰ به دانشگاه رادکلیف می‌رود و در بیست‌و‌چهارسالگی به‌عنوان اولین فرد نابینا و ناشنوا با اخذ مدرک لیسانس هنر فارغ‌التحصیل می‌شود. وارد حزب می‌شود و در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مشارکت می‌کند و به‌تدریج به صدای رسای معلولان بدل می‌شود.

او مباحث مهمی، چون صلح‌طلبی، کنترل بارداری ناخواسته، سوءتغذیه، رفاه معلولان، مسائل و مشکلات زنان و... را در فضای عمومی و محافل آکادمیک به بحث گذاشت و از این رهگذر در تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قرن بیستم نقش مهمی ایفا کرد و از دانشگاه‌های تمپل و هاروارد دکتری افتخاری دریافت کرد.
اولین کتاب هلن با همکاری آن سالیوان و شوهرش با عنوان «زندگی من» در سال ۱۹۰۳ به چاپ رسید و پس از آن، وی ۱۱ عنوان کتاب دیگر در زمینه‌های مختلف اجتماعی و حقوق زنان به چاپ رساند.

صحبت کردن درمورد هلن کلر بدون نام بردن از «آن سالیوان» ناقص است. آن سالیوان به‌درستی به همگان می‌آموزد که بدون چشم و گوش هم می‌توان دید و شنید. شیوه‌های ابداعی او در آموزش، افق زندگی هلن را وسعت داد و تا جایی پیش رفت که هلن به توانایی صحبت کردن هم دست یافت و راهی برای دریافت موسیقی و درک آن پیدا کرد.

زندگی شگفت‌انگیز هلن کلر منبع ارزشمندی برای آثار داستانی و سینمایی بسیاری بوده است که در این میان، مستند «شکست‌ناپذیر» (۱۹۵۰)، بهترین مستند ساخته‌شده درمورد زندگی هلن کلر و نقش آن سالیوان در زندگی اوست.