تورم کابوس مستأجران

الهام حبشی | شهرآرانیوز؛ همسایه طبقه پایینی هفته پیش اسباب کشی کرد و رفت؛ چند باری پدرم پادرمیانی کرده بود تا شاید صاحب خانه را راضی کند و اذن ماندن مستأجر بی نوا را بستاند و نشده بود. صاحب خانه قبول نکرده و، چون خطی که بر مس حک شده باشد قدمی از حرف اولش به عقب برنداشته بود. امسال با ۳ برابر شدن قیمت املاک و در پی آن ۳ برابر شدن رهن و اجاره، آدم‌های زیادی به دردسر‌های بسیار گرفتار آمدند. مستأجر طبقه پایین پیرمرد خیاطی بود که در ایام کرونا کاسبی اش کساد و خانه نشین شده بود.

مغازه اش را جمع و مانکن‌های کهنه و میز زهوار در رفته اش را در تاریکی و غبار پارکینگ روی هم انباشته کرده بود. اسباب کشی عیالوار‌ها را زیاد دیده بودم، تازه عروس و داماد‌ها را بیشتر، اما دیدن پیرمرد و پیرزنی که در میانه هفتاد سالگی وسایلشان را لقمه لقمه در کارتون چیده و بار خاور می‌کنند، حس اندوه سنگینی داشت. چند روزی تصویری دارد در فضای مجازی دست به دست می‌شود که من را یاد صاحب خانه طبقه زیرین انداخت.

یک مشاور املاک، برگه‌ای مزین به این محتوا پشت شیشه بنگاه خود چسبانده است: «مالک محترم، درست است که ارزش خانه شما ۳ برابر شده است، اما حقوق مستأجر شما ۳ برابر نشده و به جایش هزینه زندگی او ۳ برابر شده است؛ پس انصاف داشته باشید. مستأجر اجنبی نیست؛ خودمان به خودمان رحم کنیم.» من صاحب این بنگاه املاک را نمی‌شناسم، ولی خواندن این جملات از تصور بدقواره‌ای که به قشر بنگاهی جماعت دارم من را دور کرد. یادداشتی که شاید کوچک‌ترین تأثیری بر دل سخت شده برخی جماعت نداشته باشد.

با این حال می‌دانم که این یادداشت نشانه‌ای از حیات و تنفس روشنایی است. هنوز بسیار هستند انسان‌هایی که در این بیداد تورم و گرانی‌های سرسام آور، درک می‌کنند حقوق کارگر و کارمند جماعت حتی به مرز ۲ برابر شدن هم نزدیک نشده است چه برسد به ۳ برابر. هستند صاحب خانه‌هایی که با فرزنددار شدن مستأجر، کرایه را کاهش بدهند؛ با مستأجری که کاسبی خود را از دست داده است کنار بیایند؛ مهلت بدهند، گران نکنند، انصاف و مردانگی داشته باشند.

بازنشر این تصویر در شبکه‌های اجتماعی هم بازخورد‌های مثبتی در پی داشت. بازخورد‌هایی که نشان می‌داد همین یکی، دو جمله کوتاه و از سر انصاف چه احساس خوب و مثبتی در دل بسیاری ایجاد کرده است. آن هم در این وانفسایی که بحث اجاره خانه‌های گزاف داغ است و هرازگاهی به یک بهانه سر گله و شکایت از آن باز می‌شود.